Ο Θάνος Δερμιντζάκης είναι ένας νέος άνθρωπος που ζει στις Σέρρες, όπου και διατηρεί το κτηνιατρείο του στο κέντρο της πόλης. Ένα ταλαντούχο πλάσμα με μεγάλα αποθέματα αγάπης για την επιστήμη του και όχι μόνο. Πολλοί τον γνώρισαν στα social media, όπου ανέβαζε stories στα οποία παίζει μουσική στα ζωάκια που κουράρει στο ιατρείο του. Η μουσική είναι η μεγάλη του αγάπη -εκτός από την κτηνιατρική- και είναι μέλος της μπάντας «Ένα ποτό ακόμα». Για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα…
Συνέντευξη στη Μαριάννα Τσιολπίδου / Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου
Θάνο, είσαι ένας πολύ δραστήριος άνθρωπος και εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι υπάρχουν δύο μεγάλες αγάπες στη ζωή σου. Η κτηνιατρική και η μουσική. Η μουσική και η κτηνιατρική. Πώς έχεις καταφέρει να τις συνδυάσεις;
Από σχετικά μικρή ηλικία ανακάλυψα το πάθος μου για τη μουσική και το τραγούδι. Πέρασα στην κτηνιατρική κάπως ασυναίσθητα, επηρεάστηκα τότε μάλλον από την αδερφή μου, η οποία είχε υιοθετήσει την Ιόλη, μια μικρή όμορφη αδέσποτη σκυλίτσα. Στην πορεία, όταν μπήκα στον αχανή και μαγευτικό κόσμο της κτηνιατρικής επιστήμης, την αγάπησα πολύ. Γι’ αυτόν τον λόγο προσπάθησα να κάνω και τα δύο πράγματα που αγαπώ σαν να είναι ένα. Από τότε ακροβατώ σε ένα σχοινί μεταξύ τέχνης και επιστήμης.
Μερικοί πιστεύουν ότι το επάγγελμα του κτηνιάτρου περιστρέφεται γύρω από κουτάβια μόνο. Ωστόσο, αυτή είναι η μία πλευρά του επαγγέλματος, σωστά; Τι αγνοούμε συνήθως οι περισσότεροι;
Το επάγγελμά μας έχει ένα μεγάλο εύρος αντικειμένων, όπου πρέπει πολλές φορές να τα κάνεις όλα και αυτό δημιουργεί αρκετό άγχος. Βέβαια, δεν βαριέσαι ποτέ! Δεν χαϊδεύουμε μόνο κουτάβια. Νοσηλεύουμε ζώα, κάτι που είναι ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μας, χειρουργούμε ζώα, σπαζοκεφαλιάζουμε με παθολογικά περιστατικά και επίσης έχουμε να διαχειριστούμε και τον παράγοντα κηδεμόνες των ζώων!
Σύμφωνα με έρευνες που λαμβάνουν χώρα κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το επάγγελμα του κτηνιάτρου δίνει τα μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκτονιών συγκριτικά με τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Πώς επηρεάζει η δουλειά σας την ψυχική σας υγεία;
Ναι, δυστυχώς, το επάγγελμά μας είναι πολύ απαιτητικό και ψυχοφθόρο με πολλές συναισθηματικές διακυμάνσεις. Πολλές φορές καλούμαστε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με τη ζωή και τον θάνατο και αυτό είναι πραγματικά ψυχικά πολύ επώδυνο.
Είναι ένα επάγγελμα που έχει περισσότερες χαρές ή λύπες; Τι είναι αυτό που μένει ως απόηχος στο τέλος της ημέρας;
Όπως όλα τα ιατρικά επαγγέλματα, συνήθως στο τέλος της μέρας υπερτερούν οι λύπες, άλλωστε δεν πάει κανείς στον γιατρό για καλό λόγο! Παρ’ όλα αυτά, η ψυχική-ηθική ικανοποίηση που νιώθουμε όταν σώζουμε ένα ζώο και το εισπράττουμε στα μάτια των κηδεμόνων είναι ένα αίσθημα που δεν περιγράφεται!
Ψυχολογία και κτηνιατρική. Πόσο πίσω είμαστε σαν χώρα σε αυτό το δίπτυχο; Ή πρόκειται για μία πλευρά της επιστήμης που η κτηνιατρική έχει αφήσει στα χέρια των εκπαιδευτών, μιας που ασχολούνται με το συμπεριφορικό κομμάτι των ζώων και δη των σκύλων;
Είμαστε αρκετά πίσω σε αυτό το κομμάτι, αλλά νομίζω ότι προέχουν άλλα πιο σοβαρά ζητήματα να λύσουμε προς το παρόν, όπως είναι η υπεύθυνη και συνειδητοποιημένη υιοθεσία και η σοβαρή κηδεμονία. Δυστυχώς, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε…
Πώς είναι τα πράγματα στην πόλη μας με τα αδέσποτα; Τελικά οι Σερραίοι είμαστε φιλόζωοι;
Δυστυχώς, παρ’ όλο που υπάρχουν πάρα πολλά φιλοζωικά σωματεία στην πόλη μας, αρκετοί ανεξάρτητοι εθελοντές και γίνονται εδώ και πολλά χρόνια προγράμματα στειρώσεων, το πρόβλημα των αδέσποτων διαιωνίζεται, ό,τι γίνεται δηλαδή και πανελλαδικά. Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε για να λυθεί, δηλαδή στη σχετική ατιμωρησία-μη εφαρμογή του νόμου από το κράτος και κυρίως στην ανάπτυξη πραγματικής φιλοζωίας και υπεύθυνης κηδεμονίας.
Θάνο, επιστρέφοντας στη μουσική, είσαι μέλος της μπάντας «Ένα ποτό ακόμα». Πότε γεννήθηκε αυτή η συνεργασία; Τι είναι αυτό που λαμβάνεις από τη μουσική;
Κάνοντας χρόνια Live σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με τους συγκεκριμένους συνεργάτες μου, τον Μάριο Τσομπανίδη και τον Αντώνη Κεμανετζή, γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα η ανάγκη να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που ήδη κάναμε και παρουσιάζαμε, μια ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας. Άλλωστε τι θα ήταν η ζωή χωρίς μουσική!
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.61, Δεκέμβριος 2022)
