Ενδιαφέρουσες προτάσεις από τη διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Σερρών Β. Ζέττα
Συνέντευξη στον Δημήτρη Νάτσιο
Η Διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Σερρών Βασιλική (Σύλια) Ζέττα μιλά για όλα τα μείζονα ζητήματα της εκπαιδευτικής ζωής. Δηλώνει με αισιοδοξία ότι το Σχολείο μπορεί να δώσει κίνητρα για να διδαχθούν σωστά οι μαθητές τον πλούτο της Ελληνικής γλώσσας, να την αγαπήσουν ώστε να την διαφυλάξουν.
Προτείνει στο πλαίσιο αυτό η διδασκαλία της Νέας Ελληνικής γλώσσας να επιστρέψει στο τρίωρο. Πιστεύει ακράδαντα ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν βαθιά επίγνωση της φροντίδας της Ελληνικής, παρότι αντιμετωπίζει την υπονόμευση του ψηφιακού κόσμου που αποπροσανατολίζει τους σύγχρονους νέους.
Επίσης η διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Σερρών μιλά για την δίχρονη παρουσία της στο τιμόνι της ιστορικής σχολικής μονάδας της πόλης των Σερρών, τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ώστε ο χώρος να συντηρηθεί, να γίνει ελκυστικός σε εκπαιδευτικό προσωπικό και μαθητές και να προωθήσει τη φιλαναγνωσία.
Πως αισθάνεστε για τη λήξης της προηγούμενης σχολικής χρονιάς και τι σκέφτεστε για την μελλοντική;
Πραγματικά με αισθήματα ανακούφισης και ικανοποίησης ολοκλήρωσα και τη 2η σχολική χρονιά ως Διευθύντρια στο 1ο Γυμνάσιο, καθώς καταφέραμε να φτάσουμε στο «νήμα» όλοι υγιείς και να ανταποκριθούμε στις ιδιαίτερα αυξημένες υποχρεώσεις μας, τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι μαθητές. Αναμετρηθήκαμε με πολλές προκλήσεις και χρειάστηκε να ξεπεράσουμε πολλές δυσκολίες που προκαλούσε η συνεχώς αναδιαμορφωμένη σχολική και κοινωνική πραγματικότητα. Με επιτυχία υλοποιήσαμε τους στόχους που είχαμε θέσει στην αρχή της σχολικής χρονιάς και με χαρά είδα να αναμορφώνεται η εικόνα του σχολείου.
Για τη νέα σχολική χρονιά που ανατέλλει, παρά τη συνέχιση της αβεβαιότητας για την ολοκλήρωση της θητείας μου, έχω δρομολογήσει ήδη κάποια τεχνικά έργα στην αυλή του σχολείου για την αντιμετώπιση της αποστράγγισης των υδάτων στο υπόγειο γυμναστήριό του. Στόχος μου είναι να γεμίσει με βιβλία η νεοσύστατη σχολική μας βιβλιοθήκη και να αξιοποιηθεί δημιουργικά από όλους στο πλαίσιο της σχολικής κοινότητας. Να ξεκινήσει ομαλά η σχολική χρονιά και να καταφέρουμε να προσφέρουμε στους νέους μαθητές και τις μαθήτριές μας τις γνώσεις αλλά και τις αξίες και τις δεξιότητες που θα τους προετοιμάσουν για τον ρόλο του ενεργού πολίτη.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το γυμνάσιο αποτελεί πυλώνα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης των νέων και οφείλει να υπηρετεί τον σημαντικό παιδαγωγικό του ρόλο στη μεταβατική ηλικιακή περίοδο των μαθητών του. Επιθυμία μου, λοιπόν, είναι να συνεχίσουμε τα καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούμε στο σχολείο και να προσφέρουμε απρόσκοπτα το εκπαιδευτικό μας έργο. Να εδραιωθεί ο σεβασμός και το κλίμα συνεργασίας ανάμεσα σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας (εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές) και να καταφέρουμε με συνέπεια να παρέχουμε ουσιαστική παιδεία στα παιδιά. Να είναι, τέλος, το 1ο Γυμνάσιο Σερρών ένα ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία, όπως αγωνιστήκαμε να το κάνουμε στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας. Υπάρχουν σίγουρα εγγενείς δυσκολίες για όλα αυτά, αλλά αισιοδοξούμε πάντα, γιατί αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό ενός εκπαιδευτικού: η δύναμη του θετικού μετασχηματισμού!
Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη θητεία σας στη θέση της Διευθύντριας στο 1ο Γυμνάσιο;
Με απόλυτη αίσθηση ευθύνης και τιμής είχα αναλάβει την υπηρεσία μου ως Διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Σερρών στις 3 Σεπτεμβρίου 2020 μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες για την εκπαιδευτική κοινότητα στην αρχή της πανδημίας και της γενικευμένης υγειονομικής κρίσης που ακολούθησε. Νιώθω βαρύ το χρέος της ιστορίας του σχολείου στο διάβα του χρόνου, στο οποίο έχουν υπηρετήσει εξέχουσες προσωπικότητες και φωτισμένοι δάσκαλοι και με αυτούς ως πυξίδα προσπάθησα από την αρχή να αναδείξω την ιστορία του σχολείου και να συμβάλλω στη συντήρηση του ιστορικού διδακτηρίου του, το οποίο αποτελεί και μνημείο της τοπικής μας ιστορίας, φροντίζοντας παράλληλα στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, παιδαγωγικά ελκυστικού και ασφαλούς περιβάλλοντος για τους εκπαιδευτικούς και μαθητές τους. Πιστεύω στη σύνθεση, τη συνεργασία και τη διαμόρφωση ενός θετικού σχολικού κλίματος, το οποίο θα ενδυναμώνει όλους μας για να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί και παραγωγικοί. Για μένα το σχολείο δεν αποτελεί απλώς τη μικρογραφία της κοινωνίας, αλλά το θεμέλιο της, γι’ αυτό και η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Έτσι δίπλα στην τιμή και την αίσθηση ευθύνης θα πρόσθετα και την αγάπη της φροντίδας για να συμπληρώσω το τρίπτυχο που με χαρακτηρίζει.
Πως μπορεί σήμερα ο σύγχρονος μαθητής να απεγκλωβιστεί από το διαδίκτυο και να στραφεί στο βιβλίο και στη φιλαναγνωσία;
Στη σημερινή εποχή τόσο οι νέοι όσο και οι μεγαλύτεροι είμαστε εγκλωβισμένοι στη δίνη των ψηφιακών μέσων και του διαδικτύου με αποτέλεσμα να έχουμε απομακρυνθεί από τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Παρατηρούμε ιδιαίτερα πως η πολύωρη και μονοδιάστατη ενασχόληση των σύγχρονων μαθητών με το διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα τούς έχει απομακρύνει από το βιβλίο. Γι’ αυτό τον λόγο, και ως εκπαιδευτικοί, οφείλουμε να προσελκύσουμε τους νέους μέσα από δράσεις φιλαναγνωσίας, έτσι ώστε να τους ωθήσουμε στην ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων. Στο 1ο Γυμνάσιο δημιουργήσαμε στη διάρκεια της προηγούμενης σχολικής χρονιάς μια σχολική βιβλιοθήκη στον αύλειο χώρο του σχολείου, με στόχο να προσφέρουμε τη δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές να διαβάσουν βιβλία, να οργανώσουν δράσεις φιλαναγνωσίας και να εμπλουτίσουν με δημιουργικές δραστηριότητες το μάθημα της λογοτεχνίας και όχι μόνο. Η βιωματική σχέση με τα βιβλία μπορεί να δημιουργήσει τους μελλοντικούς, ενεργούς αναγνώστες και το σχολείο έχει χρέος να τη διαμορφώνει. Οι συναντήσεις με συγγραφείς, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα καλλιεργούν τη φιλαναγνωσία και τη δημιουργική γραφή και έκφραση των μαθητών μπορούν να φέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Πολύ σημαντικό βέβαια είναι να αγαπούν οι ενήλικες (εκπαιδευτικοί και γονείς) το βιβλίο και να λειτουργούν ως παράδειγμα προς τους νέους.
Παρακολουθούμε τις πρωτοβουλίες σας σχετικά με φιλολογικά θέματα. Η σπουδαία ελληνική γλώσσα μας δεν διδάσκεται όσο πρέπει στα παιδιά. Να έχουμε το προνόμιο μιας γλώσσας στην οποία γράφτηκαν τα υψηλότερα κείμενα της ανθρώπινης διανόησης, γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και διαδόθηκε ο Χριστιανισμός, να την καλλιεργούν τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και εμείς να μην αξιοποιούμε αυτό το μοναδικό προνόμιο.
Κ. Νάτσιο, σας ευχαριστώ πολύ, καλό είναι όμως να μην κινδυνολογούμε. Η ελληνική γλώσσα έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία της ανθρώπινης επικοινωνίας και οριοθετεί σε μεγάλο βαθμό ολόκληρο τον οικουμενικό πολιτισμό. Για να παραφράσω τα λόγια του αγαπημένου Έλληνα ποιητή και βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, Οδυσσέα Ελύτη, δεν πρέπει στιγμή να ξεχνούμε πως: «Μας εδόθηκε, να γράφουμε σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ’ όλα αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές… Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν’ αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Χωρίς να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος είκοσι πέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μη γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα».
Με την επίγνωση αυτού του χρέους λοιπόν οφείλουμε να φροντίζουμε τη γλώσσα μας και πιστέψτε πως αυτό προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία μας, έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσουν την υπονόμευση των «σειρήνων» του ψηφιακού κόσμου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που αποπροσανατολίζουν τους σύγχρονους νέους και όχι μόνο. Η ζωντανή επικοινωνία έχει αφυδατωθεί και έχει αντικατασταθεί από σύντομα και συχνά προκατασκευασμένα ηλεκτρονικά μηνύματα στην αγγλική γλώσσα, με αποτέλεσμα τη λεξιπενία των νέων και την αποκοπή της γλώσσας από τη ζωντανή ρίζα της λεξιλογικής της παράδοσης. Ωστόσο στο σχολείο η ελληνική γλώσσα διδάσκεται στη διαχρονία της μέσα από νέα προγράμματα σπουδών, τα οποία σταδιακά στοχεύουν να δημιουργήσουν μια βιωματική και πιο ενεργή σχέση των νέων μαθητών με τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας.
Θέλω πάντα ως εκπαιδευτικός να είμαι αισιόδοξη, γι’ αυτό και πιστεύω πως στο σχολείο μπορούμε να δώσουμε κίνητρα στους μαθητές και τις μαθήτριες μας αρχικά με το παράδειγμά μας και στη συνέχεια με τον σχεδιασμό και την οργάνωση προγραμμάτων και δραστηριοτήτων, με τις οποίες να τους παρακινήσουμε να ασχοληθούν δημιουργικά με τη γλώσσα μας. Δεν πρέπει οι μαθητές και οι μαθήτριες να την προσεγγίζουν φοβικά ή να θεωρούν πως η σχέση τους με τη γλώσσα περιορίζεται σε τεχνικά ή δομολειτουργικά πλαίσια, αλλά να εμπνέονται από τον πλούτο και τα νοήματά της και να την αγαπήσουν, γιατί μόνο τότε θα την καλλιεργήσουν και θα τη διαφυλάξουν. Με προγράμματα φιλαναγνωσίας μπορούμε να δημιουργήσουμε κίνητρα να διαβάσουν οι νέοι μας λογοτεχνία (πεζογραφία-ποίηση), όπου η γλώσσα απογειώνεται σε καλλιτεχνικό δημιούργημα υπερβαίνοντας την επικοινωνιακή της διάσταση. Να ωθούμε τους νέους σε διερευνητικές συγκριτικές δραστηριότητες ώστε να ανακαλύψουν και να συνειδητοποιήσουν τη διαχρονία του γλωσσικού μας πλούτου μέσα στη συγχρονία που ζουν. Θα μπορούσα να σας πω πολλά. Θα κλείσω λέγοντας πως οι νέοι περιμένουν από εμάς για να αγαπήσουν και να διαφυλάξουν τη γλώσσα μας. Σε ευρύτερο πλαίσιο δεν θα σας έλεγα πως η διδασκαλία της Νέας ελληνικής γλώσσας στο γυμνάσιο θα πρέπει να επιστρέψει στο τρίωρο, το οποίο είχε εδώ και χρόνια καταργηθεί έτσι ώστε να μπορούν να υλοποιηθούν ανάλογες καινοτόμες δημιουργικές δραστηριότητες με τους μαθητές. Και επίσης πως η διδασκαλία της γλώσσας θα πρέπει ολιστικά να συνέχει όλα τα μαθήματα, γιατί όλα είναι γλώσσα.
Πηγή: sertharros
