Ετικέτες, της Γεσθημανής Μπερμπέρη

Μεγάλο βάσανο οι ετικέτες στα ρούχα. Δεν μας έφταναν οι ραφές, έχουμε και αυτές τις αδιανόητα ενοχλητικές ετικέτες στο εσωτερικό όλων των ρούχων. Σήμερα έφτασα στα όρια του εγκεφαλικού με μία από αυτές. Στην αρχή αισθανόμουν ένα μικρό γαργαλητό, λίγο μετά ένιωσα έντονα τσιμπήματα, μέχρι που στο τέλος ήρθε και η φαγούρα στο πίσω μέρος του αυχένα μου.

Έκανα μεγάλη υπομονή, γιατί ήμουν μπροστά σε κόσμο και δεν μπορούσα να απαλλαγώ άμεσα από τα δεινά που μου προκαλούσε αυτή η κακούργα, η ύπουλη ετικέτα. Μικρή-μικρή, αλλά τη βρώμικη δουλίτσα την έκανε.

Κουνιόμουν με δήθεν χάρη, πότε δεξιά και πότε αριστερά μπας και σταματήσει να με αγγίζει, αλλά μάταια. Άσε που άρχισα να φοβάμαι πως θα μου μείνει κανένα περίεργο τικ. Μετά προσπάθησα να ξυθώ με τρόπο, αλλά το έκανα χειρότερο. Έμοιαζα απλώς να έχω δεχτεί εισβολή από ψείρες.

Με το που βρέθηκα μόνη μου, την ξήλωσα και ησύχασα. Το μεγάλο σοκ όμως ήρθε όταν την κοίταξα, καθώς την κρατούσα περήφανη ως τρόπαιο στο χέρι μου. Εκτός από το όνομα της εταιρείας κατασκευής, δεν υπήρχε καμία άλλη χρήσιμη πληροφορία γραμμένη επάνω της. Έστω οι βαθμοί πλύσης ή σιδερώματος, τίποτα λέμε. Το γεγονός πως την ανέχτηκα στον σβέρκο μου ένα ολόκληρο πρωινό, χωρίς να μου προσφέρει στην ουσία τίποτα, με έκανε ακόμα πιο έξαλλη μαζί της.

Συγνώμη δηλαδή, ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους στο εσωτερικό των ρούχων μας τότε; Γενικά ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης μίας ετικέτας πέρα από το να μας γαργαλάει και να μας κάνει να μοιάζουμε με ατσούμπαλους χορευτές ή ακόμα χειρότερα με φορείς ψειρών; Στην τελική, αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ύπαρξή τους, τουλάχιστον ας μας προσφέρουν έστω μία χρήσιμη πληροφορία που να αφορά το ρούχο που αντιπροσωπεύουν.

«Πλύσιμο στους 40°»

«Νάιλον 100%»

«Σίδερο απαγορεύεται»

Προτείνω μάλιστα να τοποθετούνται στο εξωτερικό των ρούχων, για να αποφεύγονται τόσο οι παρανοήσεις όσο και τα νεύρα. Έτσι δεν θα μπορείς μετά να πεις, μα δεν ήξερα, δεν είδα, με ενοχλούσε και την ξήλωσα και μετά έπλυνα τη μπλούζα στους 60° και έγινε βαφτιστική. Στους ανθρώπους δηλαδή γιατί κολλάνε ετικέτες φανερές και στα ρούχα τις καταχωνιάζουν;

«Η χοντρή»

«Ο γυαλάκιας»

«Η αδερφή»

«Ο μπουνταλάς»

«Η σπυριάρα»

«Η φτωχιά»

«Ο βλάκας»

«Η χωρισμένη»

«Ο κοντοστούπης»

Διάβασα κάπου πως οι ετικέτες είναι για τα ρούχα και όχι για τους ανθρώπους, σωστά τα λένε χωρίς αμφιβολία. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως με όση μεγάλη ευκολία κρύβουμε τις ετικέτες στο εσωτερικό των ρούχων μας, με ακόμα μεγαλύτερη τις καρφιτσώνουμε στο εξωτερικό προφίλ των συνανθρώπων μας.

Και εκεί πάλι λάθος κάνουμε, εννοώ στις ετικέτες που αφορούν τους ανθρώπους. Και σε αυτή την περίπτωση σε λάθος ανθρώπους τις κολλάμε.

Μία προειδοποίηση ως ετικέτα, στο κούτελο ορισμένων, θα μας γλίτωνε από μεγάλες ταλαιπωρίες και βάσανα. Θα ήταν μάλιστα περισσότερο χρήσιμες οι ετικέτες αυτές, αν περιείχαν και συγκεκριμένες πληροφορίες για τον χαρακτήρα τους.

«ψεύτης»

«χειραγωγός»

«υποκριτής»

«αδίστακτος»

«ύπουλος»

«επιθετικός»

«διπρόσωπος»

«ανεύθυνος»

Όπως και να το δεις τελικά, όλα λάθος με τις ετικέτες.

* Η Γεσθημανή Μπερμπέρη είναι νοσηλεύτρια, συγγραφέας και τακτική αρθογράφος του Ser-Free.

(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.61, Δεκέμβριος 2022)

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

error: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή. Ευχαριστούμε.