…για ζωντανούς-νεκρούς, ανεξήγητα φαινόμενα, φαντάσματα και άλλες φανταστικές ιστορίες.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου
Φώτο: Χρυσάνθη Ιακώβου / Επεξεργασία: Πέπη Γεράκη
Θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή και ήμουν για ένα-δυο καλοκαίρια κατασκηνώτρια στο ΠΙΚΠΑ, τον μύθο που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα τα βράδια που ήμαστε όλοι τυλιγμένοι με τις κουβέρτες μας μέχρι το κεφάλι. Η παλιά κατασκήνωση του ΠΙΚΠΑ συνόρευε με τη δική μας και αρκετές δεκαετίες πριν είχε καεί. Διαδίδαμε λοιπόν κι εμείς ότι τα βράδια ακούγονται καμιά φορά οι φωνές των παιδιών που κάηκαν… Παιδιά καμένα δεν υπήρξαν απ’ ότι ξέρω, αλλά μας άρεσε τόσο ο φόβος που ακροβατούσε ανάμεσα στο «πιστεύω» και «δεν το πιστεύω»… Μεγάλοι πλέον έχει υπερισχύσει γενναία το «δεν το πιστεύω», όμως οι μύθοι μας ιντριγκάρουν όπως και τότε. Ευφάνταστοι και με υπερβολές σε όλο τους το μεγαλείο, σε κάνουν όμως να βλέπεις την πόλη κάπως αλλιώς…
The corpse bride
Φαντάσου να είσαι μόνος σου στην ερημιά με το μηχανάκι, να θες να πας στο Μητρούσι και στη μέση της γέφυρας να σου σβήσει το μηχανάκι. Και σαν να μη φτάνει αυτό, να εμφανιστεί μπροστά σου και μια νύφη – όχι ζωντανή φυσικά! Αυτά περίπου λέει ο μύθος για την άτυχη νύφη που έχει στοιχειώσει τη γέφυρα για το Μητρούσι. Ο μύθος γνωστός και οι εκδοχές πάμπολλες: άλλοι λένε ότι η νύφη αυτοκτόνησε, γιατί ο καλός της την παράτησε λίγο πριν τα σκαλιά της εκκλησίας, ενώ άλλοι λένε ότι σκοτώθηκε σε ατύχημα όταν ήταν καθ’ οδόν για τον γάμο. Όπως και να έχει, η θλιμμένη νύφη τριγυρίζει αιωνίως και τα βράδια δεν αφήνει κανέναν να περάσει από εκείνη την περιοχή –όχι τουλάχιστον χωρίς να τον βασανίσει–, ενώ ο μόνος τρόπος για να την κάνεις να εξαφανιστεί είναι να ανάψεις έναν αναπτήρα. Αν πάλι είσαι πολύ τολμηρός –λέγοντας πολύ εννοούμε υπερβολικά τολμηρός!– και θέλεις να την κάνεις να εμφανιστεί, δεν έχεις παρά να χτυπήσεις ρυθμικά πάνω στις ράγες του σιδηροδρομικού σταθμού. Και μετά έλα και πες μας και εμάς τι έγινε…
Paranormal activity
Όχι, στοιχειωμένα σπίτια δεν υπάρχουν μόνο στις αμερικάνικες ταινίες, υπάρχουν και στις Σέρρες! Υπάρχει μια διπλοκατοικία στην Εθνικής Αντίστασης που έχει χρόνια να κατοικηθεί. Για την ακρίβεια, πριν από πολλά χρόνια ο κάτω όροφος κατοικούνταν – για τον επάνω όμως ούτε λόγος. Οι φήμες θέλουν τους ενοικιαστές του κάτω σπιτιού να μην μπορούν να αντέξουν πολύ καιρό εκεί, καθώς από το επάνω σπίτι δεν σταματούσαν να ακούγονται… περίεργοι θόρυβοι. Ο ένας νοικάρης έφευγε μετά τον άλλον, ώσπου το σπίτι εγκαταλείφθηκε εντελώς και πλέον ρημάζει… Spooky!
Πίσω μου σ’ έχω Σατανά
Το ήξερες εσύ ότι υπάρχει γέφυρα που ενώνει τα βουνά Λαϊλιά και Μπόζντα; Κι όμως υπάρχει. Όμως δεν θα ήθελες να τη διασχίσεις, ειδικά τη νύχτα, καθώς, όπως λένε, την προστατεύουν ξωτικά και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει. Άσε και το όνομα της: Σαϊτάν Κιουπρί, δηλαδή Γέφυρα του Διαβόλου… Εκτός από το όνομα, η γέφυρα έχει και τη χάρη: σύμφωνα με τον μύθο, ένας νεαρός, ο Μαρίνος, θα κέρδιζε την κόρη ενός πλούσιου τσέλιγκα αν κατάφερνε να ψήσει ένα αρνί στη μέση της γέφυρας τα μεσάνυχτα. Όλα πήγαιναν καλά, όταν άρχισαν να εμφανίζονται διαβολάκια. Το πράγμα χειροτέρεψε όταν άρχισαν να τον κυνηγούν κιόλας. Ο δαιμόνιος Μαρίνος τα ξεγέλασε κι έτσι την γλίτωσε. Και ο μύθος μας έχει κλασικό ελληνικό happy end, δηλαδή τελειώνει με γάμο…
Σαν έξαφνα, ακουσθεί αόρατος θίασος…
Αν προσπαθήσεις να περάσεις αργά τη νύχτα από την περιοχή Ντικοβίλη, κοντά στο Γόνιμο, δεν αποκλείεται να συναντήσεις έναν… αόρατο θίασο. Μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν περάσει κατά καιρούς από εκεί υποστηρίζουν ότι ακούγονται φωνές και γέλια και ταμπούρλα και τραγούδια γάμου από μια θορυβώδη και κεφάτη κομπανία, η οποία όμως, ενώ οι ήχοι πλησιάζουν, παραμένει αόρατη… Η εξήγηση που δίνουν οι κάτοικοι της περιοχής είναι ότι οι φωνές ανήκουν στις ψυχές αυτών που πνίγηκαν από τις πλημμύρες του Στρυμόνα το 1932.
Ταξιδιάρα ψυχή
Στην περιοχή Βάλτα πάλι, κοντά στη λίμνη Κερκίνη, οι βοσκοί που διανυκτερεύουν εκεί έχουν πολλές φορές και μια ασυνήθιστη… παρέα. Πολλά βράδια ακούγεται ένας άντρας που περπατά και βογκά. Πρόκειται, όπως πιστεύουν, για την ψυχή ενός παλικαριού που σκότωσαν σε εκείνη την περιοχή οι αντάρτες το ’40 και, επειδή το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, τριγυρνά χωρίς να μπορεί να βρει ησυχία.
Στης εκκλησιάς την πόρτα
Όποιος αποφασίσει να διανυκτερεύσει στις 8 Σεπτεμβρίου στην Κάτω Εκκλησία Μεγαλοχωρίου, το δίχως άλλο θα έχει μια αξιομνημόνευτη εμπειρία. Τη συγκεκριμένη ημέρα ο ναός γιορτάζει και την παραμονή κόσμος πολύς κοιμάται εκεί για υγεία. Οι πιστοί υποστηρίζουν πως κάθε χρόνο τους πλησιάζει ένα τεράστιο φίδι, χωρίς όμως να τους κάνει κακό. Το πράγμα όμως δεν σταματάει εδώ: πολλοί λένε πως έχουν δει στη συγκεκριμένη εκκλησία έναν παπά τα βράδια να βαδίζει κρατώντας μια αναμμένη λαμπάδα…
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Δήμητρα Δασκάλου και στον Βασίλη Τζανακάρη
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τ.32 του έντυπου Ser-Free)
