Γέρε χρόνε φύγε τώρα
Δώδεκα μήνες πέρασαν απ’ την αρχή του χρόνου
πικρά, στυφά και άσχημα αλίμονο δε σώνουν
σαν ήρθε ευχηθήκαμε να ’ναι όλα ευτυχισμένα
επέτειο γιορτάζαμε, δόξα του εικοσιένα
υγεία ευχηθήκαμε, αγάπη, ευημερία
θρηνήσαμε όμως δυστυχώς ένα ένα και τα τρία
Σεισμοί, λοιμοί και πόλεμοι σε όλον τον πλανήτη
αρρώστιες, θρήνοι, οδυρμοί παντού σε κάθε σπίτι
χαρήκαμε που ορκίστηκε ο Μπάιντεν στις ΗΠΑ
ο ένας γύπας έφυγε κι άφησε άλλον γύπα
εμείς εδώ χαρήκαμε γιατί ανοίξαν πάλι
κέντρα μαλλιών, νυχάδικα να διώξουμε το χάλι.
Στο ίδιο τέμπο κι ο κουτσός ο δεύτερος του χρόνου
διεκδικεί μερίδιο σε κάθε είδος πόνου
αδίκως περιμέναμε το άσχημο ν’ αλλάξει
και επιτέλους να παιχτεί η τελευταία πράξη
άρχισαν τα φαγώματα των νέων εμβολίων
με όλα τα γραφόμενα θα έγραφα βιβλίον
εμφύλιος προέκυψε εκεί στη Σομαλία
έξι τα ρίχτερ του σεισμού εδώ στη Θεσσαλία.
Παρέλαση θαυμάσαμε τον Μάρτη απ’ την οθόνη
μας τίμησαν – αλίμονο- και Ευρωπαίων γόνοι
πικρά εφέτος κλάψαμε για τα διακόσια χρόνια
αποζητώντας λευτεριά στα μαρμαρένια αλώνια.
Μπήκε ο Απρίλης ο ξανθός κι ακόμα καραντίνα
παλεύουμε τα νεύρα μας να βγάλουμε το μήνα
εγώ αν θυμάστε χάρηκα, μου ΄πε η Κεραμέως
δάσκαλοι και καθηγητές θα τιμηθούμε ευρέως
-λιγάκι εγελάσαμε να φύγει η μαυρίλα
να διώξουμε προβλήματα και την πολλή τσατίλα-
σαρακοστή βιώνουμε πάλι φυλακισμένοι
βοήθα Παναγία μας μη βγούμε σαλεμένοι.
Ο Μάιος μας έφτασε λουλουδιαστός, φορτσάτος
τον θέλαμε σαν πιο ζεστό, προέκυψε δροσάτος
χαλάλι του γιατί θα ’ρθει αργότερα η ζέστη
φτάνει που δύο του μηνός λέμε Χριστός Ανέστη
στις δέκα του ανοίξανε και πάλι τα σχολεία
με βιάση ξεσκονίσαμε τετράδια, βιβλία
κι αρχίσαμε με διάθεση νέο αγώνα δρόμου
να κλείσει φέτος ομαλά αυτή η χρονιά του τρόμου.
Μπήκε ο Ιούνης χαρωπός, ψάχνουμε να βρεθούμε
αυτά που στερηθήκαμε μεμιάς να τα χαρούμε
άρχισε πάλι δυστυχώς να κάνει τσαλιμάκια
μ’ αέρηδες και με βροχές πώς να φοράς σορτσάκια
πώς να χαρείς τη θάλασσα, βόλτες, ελευθερία
τον ήλιο αντί για τη σκιά ψάχνουμε σωτηρία.
Τον Γιούλη περιμέναμε ν’ αλλάξουν τα σημάδια
για να χαρούμε ελεύθερα ζεστά, ωραία βράδια
κι ενώ βροχές με θύματα είχαν στη Γερμανία
στη Μύκονο επέβαλαν όχι κυκλοφορία
στο Τόκιο η έναρξη των ξακουστών αγώνων
κι απ’ τις οθόνες βλέπαμε άδειες κερκίδες μόνον.
Βάσανο και ο Αύγουστος για όλη την Ελλάδα
μεγάλη η στεναχώρια μας η χώρα μας λαμπάδα
καύσωνας και φωτιές παντού θύματα που πονάνε
τι κρίμα όλοι το κακό γρήγορα λησμονάνε
Σεπτέμβριος μάς βρίσκει πια με ανοιχτά σχολεία
αποζητούμε με χαρά ρουτίνα, φασαρία
ελπίζουμε να ζήσουμε ήρεμα τη βδομάδα
να φύγει απ’ τη ζωή μας πια η αρρώστια η ρημάδα
θρηνούμε την απώλεια και του μεγάλου Μίκη
κάθε τραγούδι του ήτανε για όλους μας διαθήκη
Κι αν τον Οκτώβρη θέλαμε κάτι πολύ ν’ αλλάξει
να είναι ο κόσμος κι η ζωή μας ήρεμη και με τάξη
με προσδοκία μείναμε θλιμμένοι όλοι μόνοι
τις παρελάσεις είδαμε μπροστά σε μια οθόνη
Θύματα, τεστ, σεισμοί, λοιμοί, αρρώστιες μα και πείνα
αυτά τα νέα ακούγαμε για άλλον έναν μήνα.
Αρνητικά ρεκόρ παντού και θύματα στη χώρα
με ράπιντ τεστ και πι σι αρ κυκλοφορούμε τώρα
εμβόλια χωρίζουνε στα δυο την κοινωνία
θα έχει τέλος όλο αυτό ρωτώ με αγωνία
προέκυψε μετάλλαξη Όμικρον και τρομάζει
ο Κούλης νέο πρόστιμο πάνω από εξήντα βάζει
λογιάζω μέτρα στη σειρά κι όλο το μέτρο χάνω
γι’ αυτό τον απολογισμό σκέφτηκα πώς να κάνω
Ο τελευταίος της χρονιάς μάς βρήκε να μετρούμε
κρούσματα, άδειες αγκαλιές, παρηγοριά να βρούμε
και τώρα που μετρήθηκαν στις είκοσι χιλιάδες
με μέτρα θα τη βγάλουμε και άλλες εβδομάδες
στολίσαμε τα σπίτια μας, ανάψαμε φωτάκια
τρέμει το φυλλοκάρδι μας σαν τα μικρά γατάκια
φτάσανε τα Χριστούγεννα, υψώσαμε το βλέμμα
Χριστέ μας που γεννήθηκες ας πάψει πια το αίμα
ας φύγει η απόγνωση, στείλε μας ευλογία
χαρά, αγάπη, υπομονή, σ’ όλο τον κόσμο υγεία
ο χρόνος που περάσαμε μας άφησε σημάδια
το εικοσιδύο που ’ρχεται ας έχει μόνο χάδια
να είναι μια χρονιά γλυκιά, να κλείσει τις πληγές μας
να ’ναι γεμάτες οι καρδιές, σφικτές οι αγκαλιές μας.
2022 ευχές
* Η Διονυσία Ζήκα είναι φιλόλογος.
