Της Χρυσάνθης Ιακώβου
Καταρχάς σημαίνει ότι μάλλον γυρίσαμε αρκετά χρόνια πίσω. Φαίνεται πως δεν έχει περάσει ακόμα η εποχή που επιλύαμε τις διαφορές μας με ξύλο. Αν ο Γουίλ Σμιθ είχε απαντήσει κάτι έξυπνο, τότε ο Ροκ θα ήταν ο ανόητος της υπόθεσης. Την άλλη μέρα όλοι θα τον έκραζαν στα σόσιαλ μίντια που αστειεύεται με θέματα υγείας, ο κόσμος θα τον μισούσε, μπορεί να έμενε και άνεργος. (Ποιος ξέρει; Στις μέρες μας δεν είναι να παίζεις με αυτά). Μπράβο πάντως στον Ροκ που κρατήθηκε στο ύψος του.
Το άλλο που μας λέει το χαστούκι είναι ότι ο Σμιθ είναι ένα ανεξέλεγκτο αρσενικό, που για να υπερασπιστεί την τιμή της γυναίκας του δέρνει αβέρτα κόσμο σε εκδηλώσεις που μεταδίδονται live σε όλον τον κόσμο. Δεν μπορεί να κρατηθεί λόγω υπερβολικών αντρικών ορμονών και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει νηφάλια ένα περιστατικό σαν αυτό. Η εικόνα αυτή του αρσενικού που τα λύνει όλα με το ξύλο είναι τόσο μα τόσο αναχρονιστική: ευτυχώς δηλαδή που δεν τον κάλεσε και σε μονομαχία. Και φυσικά δεν είναι ούτε λεβεντιά ούτε ανδρεία, είναι απλώς μια επικίνδυνη αντίδραση, όπως επικίνδυνη είναι κάθε μορφή βίας.
Ούτε είναι ρομαντικό το γεγονός πως θέλησε να καθαρίσει για λογαριασμό της γυναίκας του. Κτήμα σου είναι, ρε φίλε, η γυναίκα σου για να καθαρίσεις για λογαριασμό της; Παρούσα είναι, ας αντιδράσει η ίδια. (Δεν ξέρουμε βέβαια αν η Τζέιντα ήθελε να αντιδράσει η ίδια, πάντως η εικόνα της γυναίκας που μένει σιωπηλή και του άντρα που δέρνει είναι ίσως το πιο προβληματικό κομμάτι του περιστατικού).
Το πιο γελοίο της υπόθεσης πάντως είναι ότι ο Σμιθ στην αρχή χαζογελούσε με το αστείο (ενώ η γυναίκα του έκανε μια αποδοκιμαστική γκριμάτσα). Φαντάζει κάπως βλακώδες λοιπόν να ξεκαρδιστείς με ένα αστείο και μετά να αποφασίσεις ξαφνικά να σηκωθείς και να δείρεις αυτόν που το έκανε. (Έκτος αν στο μεσοδιάστημα έλαβε εντολή από τη σύζυγο, του τύπου «θα τον αφήσεις έτσι να με προσβάλλει;», πράγμα που είναι επίσης εντελώς προβληματικό).
Η Ακαδημία πάντως, που τόσα χρόνια κόπτεται να φανεί politically correct και όλα τα σχετικά, ούτε που αντέδρασε εκείνη την ώρα. Πολύ πιο μετά μόνο έβγαλε ανακοίνωση για το πόσο καταδικάζει τη βία. Τα ίδια και οι ηθοποιοί, μετά βίας ταράχτηκαν. Πολύ νορμάλ συμπεριφορές δηλαδή. Ε μετά από καναδυό μέρες βγήκε και ο Γουίλ Σμιθ και ζήτησε συγνώμη από τον Κρις Ροκ και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι.
Οπότε, μπορεί τα αστεία του Κρις Ροκ να είναι τρισάθλια (και ευκαιρία μετά από αυτό να τα διορθώσει λίγο), αλλά από την τοξική αναχρονιστική αντρίλα του Γουίλ Σμιθ που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει πραγματικά δεν υπάρχει χειρότερο.
