Με την αντικατάσταση των κατασκευών των παιδικών χαρών, έχουν μείνει άδειοι και ανεκμετάλλευτοι πολλοί χώροι στην πόλη. Να πώς θα μπορούσαμε να τους αξιοποιήσουμε!
Θυμάστε κάποτε πριν αρκετά χρόνια που στις Σέρρες είχε πάρα πολλές παιδικές χαρές, ΠΑΝΤΟΥ; Και μετά τις ξήλωσαν, για να αντικαταστήσουν τις παλιές σιδερένιες επικίνδυνες κατασκευές με καινούργιες ασφαλείς, σύμφωνα με προδιαγραφές; (Η αντικατάσταση παρεμπιπτόντως είχε αργήσει πάάάάάρα πολύ, τόσο που σχεδόν μια… γενιά παιδιών δεν πρόλαβε να κάνει κούνια!).
Anyway, η αντικατάσταση έγινε και τώρα έχουμε καινούργιες παιδικές χαρές, μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα: έχουμε μόνο τρεις! (Ή νομίζω τώρα μόλις ολοκληρώθηκε και μια τέταρτη). Σκανδαλωδώς λίγες για μια πόλη με τον πληθυσμό και την έκταση των Σερρών.
Εκτός από το ότι δεν φτάνουν οι υπάρχουσες παιδικές χαρές, τίθεται και ένα άλλο ζήτημα: τι απέγιναν όλα εκείνα τα παρκάκια που φιλοξενούσαν τις πολυάριθμες –κάποτε– παιδικές χαρές; Θα σας πω εγώ τι απέγιναν. Απολύτως τίποτα. Στέκονται έτσι άδεια, χορταριασμένα, δίχως λόγο ύπαρξης. Τι να τα κάνουμε θα μου πεις. Βεβαίως, θα σου πω τι να τα κάνουμε! Άκου ιδέες!
– Καταρχάς, θα μπορούσαν να γίνουν πάλι παιδικές χαρές. Είπαμε ήδη, οι τρεις-τέσσερις που έχουμε δεν φτάνουν. Σφάζονται τα πιτσιρίκια για μια κούνια. Υπάρχει πρόβλημα σοβαρό, δεν είναι αστείο.
– Μικροί υπαίθριοι χώροι αναψυχής, δηλαδή να μπούνε παγκάκια, κανένα σιντριβανάκι, να γίνει μια όμορφη κατασκευή, γενικά να είναι περιποιημένα, να μπορείς να πάρεις την παρέα σου ή την οικογένεια σου για να αράξεις. Πώς έγινε ο χώρος πάνω από το πάρκινγκ της Νομαρχίας; Ε κάτι τέτοιο.
– Θα μπορούσαν να μπούνε όργανα γυμναστικής! Έχω πάει σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, πολύ μικρότερα από τις Σέρρες σε πληθυσμό και έκταση, και είχαν μικρά υπαίθρια γυμναστήρια σε πάρκα τους. Ήταν τέλειο!
– Η υπέρτατη, απόλυτη, σούπερ ιδέα με την οποία θα συμφωνούσαν όλοι: θα μπορούσαν να γίνουν πάρκα για σκύλους! Και τώρα βέβαια βλέπω ζωόφιλους με τα κατοικίδια τους να πηγαίνουν σε αυτούς τους χώρους, αλλά δεν εννοώ αυτό. Να γίνει κάτι οργανωμένο και ωραίο, να χαίρονται και τα ζωάκια, να χαίρονται και οι ιδιοκτήτες!
– Εντάξει, αυτή δεν είναι και η καλύτερη ιδέα, αλλά μιας και έχουμε πρόβλημα γιατί όχι; Ας γίνουν πάρκινγκ. Δεν βρίσκεις που δεν βρίσκεις να παρκάρεις, έχουν πεζοδρομηθεί τα πάντα, μερικές πρώην παιδικές χαρές είναι σε βολικά σημεία και ίσως θα διευκόλυνε λίγο την καθημερινότητά μας αν αυξάνονταν οι χώροι στάθμευσης.
– Οκ, πολύ προχωρημένο αυτό που θα πω (προχωρημένο για τα δεδομένα των Σερρών, αλλιώς δεν είναι και τίποτα σπουδαίο), αλλά θα μπορούσαν να γίνουν μικροί υπαίθριοι πολιτιστικοί χώροι. Να διαμορφωθούν έτσι ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν ένα event, πχ μια έκθεση φωτογραφίας, μια παρουσίαση βιβλίων, ένα bazaar, μια εκπαιδευτική δράση.
– Συνεχίζοντας το προηγούμενο, θα μπορούσαν να γίνουν μικρά θεματικά πάρκα μουσειακού χαρακτήρα, που να συνδέονται με την ιστορία των Σερρών. Να τοποθετηθεί ένα άγαλμα, μια ενημερωτική πινακίδα, κάποια σχετική κατασκευή, να μαθαίνουμε κι εμείς, να μαθαίνουν και οι τουρίστες!
– Να ομορφύνουν γενικά! Να φωνάξουμε τους εικαστικούς μας, τους καλλιτέχνες μας, τους αρχιτέκτονες μας και δεν ξέρω γω ποιους άλλους και να γίνουν κατασκευές που θα περνάς, θα τις βλέπεις και θα χαίρεσαι! Ένα εντυπωσιακό σιντριβάνι ίσως, ένα γλυπτό, κάτι εικαστικό. Γιατί, δεν γίνεται;
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.59)
