Σέρρια η παραμυθούπολις, του Τάσου Χανλίογλου

Once upon a time (που λέμε στου Αραμπατζή Μαχαλά) υπήρχε μια παραμυθούπολις, η επονομαζόμενη Σέρρια, εκ του αρχαίου sirris ή εκ του συρρέω.

Καθ’ όλη την διάρκεια του παραμυθένιου βίου της, έρχονταν και έφευγαν τα χρόνια αντιμετωπίζοντας δύο και μόνον δύο θέματα, τα εξής προβλήματα: Γήπεδο και Κολυμβητήριο, καθώς όλα τα υπόλοιπα έβαιναν απολύτως καλώς, με αποτέλεσμα οι υπήκοοι της Σέρριας Βασιλείας αμέριμνοι να απολαμβάνουν ολημερίς τεράστιες ποσότητες φραπόγαλου, όπως και αντίστοιχες ποσότητες ούζο-εδεσμάτων.

Όπως προανέφερα, ζούσαν ευτυχισμένοι μέσα σε ένα ροζ συννεφάκι. Μήπως άραγε συνεχίζεται το φαινόμενο ακόμη; Τα δύο όμως προβλήματα συνεχίζουν να διαταράσσουν την εκκωφαντική ησυχία και αδιασάλευτη απραξία.

Γήπεδο και Κολυμβητήριο.

Θέμα συζήτησης μεταξύ φραπόγαλου και καπουτσίνο. Γήπεδο και Κολυμβητήριο ακούμε εδώ και 60 τουλάχιστον χρόνια και μας ζάλισαν τα «ούμπαλα». Θα μου πείτε και θα έχετε δίκαιο. 60 χρόνια, ρε Χανλίογλε, για το σύστημα είναι χρόνος ανοιγοκλεισίματος των βλεφάρων. Στα άλλα 60 και το συζητάμε. Εκτός και αν υπάρχουν άλλοι λόγοι πέραν της κλασικής ολιγωρίας.

Επί τη ευκαιρία να κάνω και μερικές ερωτήσεις υπό τύπου γκρίνιας και στη συνέχεια να καταθέσω ως είθισται τη δική μου θέση. Από το Γήπεδο και το Κολυμβητήριο ποια είναι τα οφέλη του Δήμου, δηλαδή ημών των Δημοτών; Εννοώντας οικονομικά και κοινωνικά. Μη βιαστείτε να μου πείτε ότι προάγεται το αθλητικό πνεύμα και η άμιλλα, διότι θα συμφωνήσω. Καταλαβαίνετε όμως τι θέλω να πω. Χωρίς να εξαιρώ και τα Γήπεδα του τένις, η κατάληψη των οποίων βγάζει μάτι. Ανάμεσα στα παραπάνω για τα οποία γίνεται πολύς λόγος (βλέπε ψήφοι), ζει αθόρυβα και το παραγκωνισμένο Αυτοκινητοδρόμιο το οποίο ουδείς αγγίζει ερευνητικά. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Και θα εξηγήσω. Ο λόγος είναι ότι το Αυτοκινητοδρόμιο αποτελεί «κακό» παράδειγμα διαχείρισης. Συμμετείχα ενεργά στην καταγραφή του καταστατικού ως μέλος του πρώτου Δ. Συμβουλίου επί Δημαρχίας Βλάχου. Εκείνο λοιπόν το καταστατικό που αποτέλεσε και τη βάση του κανόνος λειτουργίας σύστηνε, και μάλιστα κατηγορηματικά, ότι όποιος μα όποιος κάνει χρήση του χώρου θα προπληρώνει ανάλογο αντίτιμο με τον τρόπο που επιβάλλεται στο Αυτοκινητοδρόμιο.

Είτε είναι ένα πρόσωπο, είτε σύλλογος, είτε για λίγο χρόνο, είτε για μέρες, είτε είναι δάσκαλος, είτε λέσχη, είτε οργανωτής. Και εφόσον εκδοθούν εισιτήρια έχει ένα μεγάλο ποσοστό και επ’ αυτών. Παρά τις μαύρες στιγμές που και αυτό πέρασε, σε γενικές γραμμές πορεύεται με τρόπο ανταποδοτικό προς τον Δήμο Σερρών (Δημότες).

Κάπως έτσι θα έπρεπε να λειτουργούν το Γήπεδο, το όποιο Κολυμβητήριο και οι άλλοι αθλητικοί χώροι.

Σημείωση: Όταν δεν πληρώνει όποιος κάνει τη χρήση, τότε πληρώνει αυτός που δεν κάνει και δεν είναι δίκαιο.

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

error: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή. Ευχαριστούμε.