Υπάρχει μια πόλη που γεννήθηκε για να πρωταγωνιστεί (και όχι μόνο στη σειρά του Καπουτζίδη). Μια πόλη με ιστορία, μνήμες, αρώματα, γεύσεις. Σέρρες τη λένε. Αλλά γιατί σήμερα περπατάς στους δρόμους της και το μόνο που ακούς είναι η ηχώ του παρελθόντος; Γιατί τα βήματα των τουριστών σβήνουν πριν καν αρχίσουν να αφήνουν τα ίχνη τους;
Προσπερνάμε τους φυσικούς θησαυρούς της λίμνης Κερκίνης, λες και τα αποδημητικά πουλιά είναι μονάχα για τους ντόπιους. Περιφρονούμε τη μαγεία των βουνών της και την αυθεντικότητα των χωριών της, σαν να μην υπάρχει τίποτα να μας μαγέψει πια. Ίσως έχουμε κουραστεί να την αναζητούμε, ίσως τη θεωρούμε δεδομένη. Αλλά ξέρετε ποια είναι η αλήθεια;
Ο τουρισμός δεν έρχεται να σε ανακαλύψει· πρέπει εσύ να του ψιθυρίσεις το μυστικό σου.
Και πού είναι αυτό το μυστικό; Κρύβεται σε κάθε γωνιά της πόλης και των προαστίων της, σε κάθε παραδοσιακό έθιμο που περιμένει να ξυπνήσει, σε κάθε ξεχασμένη συνταγή που μπορεί να ξαναζωντανέψει στα πιάτα μας. Φανταστείτε μια πόλη που ενώνει το χθες με το σήμερα: μια διαδρομή μέσα από την πλούσια ιστορία των αρχαίων Σερρών, τα βυζαντινά μνημεία, μέχρι τις σύγχρονες πολιτιστικές εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να προσελκύσουν κόσμο απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι Σέρρες έχουν την ικανότητα να συνδυάσουν αυθεντικότητα και καινοτομία, να ενώσουν τις παραδόσεις με την εναλλακτική τουριστική εμπειρία.
Οι Σέρρες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν κέντρο πολιτισμού, εναλλακτικού τουρισμού, γαστρονομίας. Οι πόροι είναι εδώ, οι άνθρωποι είναι εδώ, και το ερώτημα είναι: Θα εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία ή θα αφήσουμε μια ακόμα γενιά να χάσει τη μαγεία αυτού του τόπου;
Οι Σέρρες έχουν τις προϋποθέσεις. Αλλά αντί να αναδείξουμε τα μονοπάτια του Λαϊλιά ως τον παράδεισο των ορειβατών, αντί να γεμίσουμε τις πλατείες με γέλια και φεστιβάλ που θα ζωντανέψουν τις παραδόσεις, κλεινόμαστε στη σιωπή. Αντί να καλέσουμε τον κόσμο να γευτεί το αυθεντικό, το τοπικό, αυτό που βγαίνει από τη γη μας, φοβόμαστε μη μας κλέψουν το μυστικό.
Και ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα να μην είναι καν η τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά εμείς οι ίδιοι. Οι Σερραίοι. Μήπως έχουμε αποστασιοποιηθεί από την πόλη μας; Μήπως τη βλέπουμε σαν ένα μέρος που απλώς κατοικούμε και όχι σαν ένα ζωντανό κομμάτι της ψυχής μας; Πόσοι από εμάς έχουν πραγματικά εμπλακεί στην προώθηση του τόπου μας; Γιατί να περιμένουμε τα πάντα από άλλους όταν εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να αγαπήσουμε πρώτοι την πόλη μας;
Είναι εύκολο να κατηγορούμε την έλλειψη υποδομών, τη γραφειοκρατία ή την οικονομική κρίση. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς: Ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης μας; Πόσες φορές έχουμε προτείνει τις Σέρρες ως προορισμό σε φίλους από άλλες πόλεις; Πόσες φορές έχουμε υποστηρίξει τις τοπικές μας επιχειρήσεις; Η αδιαφορία μας, το να περιμένουμε πάντα από τους άλλους να κάνουν το πρώτο βήμα, είναι ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός της τουριστικής ανάπτυξης.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Ίσως να μην είναι η έλλειψη χρημάτων ή υποδομών το πρόβλημα, αλλά η έλλειψη πίστης σε αυτό που πραγματικά είμαστε. Ίσως, η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται να ακούσει τα όνειρα των ανθρώπων που μένουν εδώ. Να τα κάνει δικά της. Να δημιουργήσει μια ταυτότητα για τον τόπο, όχι μια ακόμη τουριστική καμπάνια, αλλά μια αλήθεια που θα χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά.
Οι Σέρρες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν κέντρο πολιτισμού, εναλλακτικού τουρισμού, γαστρονομίας. Οι πόροι είναι εδώ, οι άνθρωποι είναι εδώ, και το ερώτημα είναι: Θα εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία ή θα αφήσουμε μια ακόμα γενιά να χάσει τη μαγεία αυτού του τόπου;
Ένα εστιατόριο στο δάσος με φόντο το ηλιοβασίλεμα, μια βραδιά αφήγησης κάτω από τα αστέρια, μια παραδοσιακή γιορτή που θα ξυπνήσει τις μνήμες και θα κάνει τους επισκέπτες να νιώσουν σαν να ήταν πάντα κομμάτι αυτού του τόπου. Μπορείς να το φανταστείς; Γιατί, αν όχι, τότε πώς θα το φανταστεί κάποιος άλλος;
Ίσως, τελικά, οι Σέρρες να μην έχασαν τον τουρισμό τους. Ίσως εμείς χάσαμε την πίστη στη δύναμή τους. Αλλά θα αφήσουμε αυτό το όνειρο να χαθεί για πάντα ή θα το ξυπνήσουμε πριν να είναι πολύ αργά;
* Η Αλίκη Κρυωνά είναι marketing manager. Αρθρογραφεί τακτικά στο Ser-Free.
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.67, Οκτώβριος 2024)
