Το όνομά της δόθηκε πρόσφατα στη μικρή σκηνή του θεάτρου Αστέρια
Η Ιουλία Σταυρίδου (όνομα γνωστό για τους λάτρεις του θεάτρου και του κινηματογράφου) ήταν σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Σερραία στην καταγωγή – γεννήθηκε εδώ το 1952 και έπειτα πήγε στο Παρίσι, όπου σπούδασε σκηνογραφία, ενδυματολογία και ζωγραφική.
Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς σκηνοθέτες της έβδομης τέχνης και ανέλαβε τη σκηνογραφία και τα κοστούμια για εμβληματικές ελληνικές ταινίες, όπως «Το λιβάδι που δακρύζει» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Πέτρινα Χρόνια», «Η φανέλα με το Νο 9», «Ακροπόλ» και «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη, «Θεόφιλος» του Λάκη Παπαστάθη, «Έντουαρντ» της Αγγελικής Αντωνίου, «Ευτυχία» του Άγγελου Φραντζή, «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» του Γιάννη Οικονομίδη.
Έκανε πολλές δουλειές και στην τηλεόραση, όπως τη σειρά «Καρυωτάκης» του Τ. Ψαρρά και το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Γ. Μαλούχου «Κων. Καραμανλής». Ομοίως, εργάστηκε για πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις. (Στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών συνεργάστηκε στις παραστάσεις «ΑΧ! ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» του Εντουάρντο ντε Φιλίππο το 1990-91, «Ο ΛΕΠΡΕΝΤΗΣ» του Μιχάλη Χουρμούζη το 1994, «ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά το 2001, «ΜΑΝΑ, ΜΗΤΕΡΑ, ΜΑΜΑ» του Γιώργου Διαλεγμένου το 2012).
Έχει βραβευτεί πολλές φορές: στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, είχε διακριθεί στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και στον θεσμό των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Θεωρείται η σημαντικότερη εκπρόσωπος του τομέα της στην χώρα μας. Πέθανε από κορονοϊό στις 2 Σεπτεμβρίου του 2020. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών για να την τιμήσει έδωσε το όνομά της στη μικρή σκηνή των Αστεριών, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023.
