Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή ντυμένη με όμορφα φώτα, μουσικές και πλούσιες μυρωδιές. Όμως, κρύβουν μέσα τους κάτι βαθύτερο από στολισμένα δέντρα, δώρα και ευχές. Κρύβουν την υπενθύμιση ότι ο σεβασμός δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο, αλλά στάση ζωής! Και αυτές τις μέρες καλούμαστε να τον κάνουμε πράξη.
Ο σεβασμός δεν είναι μία έννοια αφηρημένη. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Είναι η αναγνώριση ότι ο άλλος έχει αξία, δικαιώματα, ανάγκες και όρια εξίσου σημαντικά με τα δικά μας που πρέπει να γίνονται σεβαστά. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε, ούτε να ταιριάζουμε στον χαρακτήρα. Αρκεί να αναγνωρίζουμε την ανθρώπινη υπόσταση, τη διαδρομή, τον κόπο και το συναίσθημα του άλλου.
Γιατί οι γιορτές, πέρα από το ευχάριστο κλίμα που προσφέρουν, κάποιες φορές δοκιμάζουν και τον χαρακτήρα μας. Είναι μια περίοδος που όλοι τρέχουμε, αλλά αυτή η βιασύνη μπορεί να δημιουργήσει και εντάσεις. Ο άνθρωπος στο ταμείο, ο σερβιτόρος στο γεμάτο μαγαζί, ο διανομέας στο κρύο, η υπάλληλος που πρέπει να εξυπηρετήσει δεκάδες άτομα ταυτόχρονα δεν μπορούν να αποτελούν τον εύκολο στόχο του εκνευρισμού και της δυσφορίας μας. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν κομμάτι στήριξης των γιορτών μας! Χάρη σε αυτούς εξυπηρετούμαστε με όλους τους δυνατούς τρόπους και ταυτόχρονα επιδεικνύουν μία υπομονή, την οποία οφείλουμε να δείξουμε και εμείς! Γιατί ο σεβασμός δεν είναι απλώς ευγένεια. Είναι ανταπόδοση. Είναι αναγνώριση του ρόλου τους, του δικού τους φόρτου και της δικής τους κούρασης.
Δεν χρειάζονται μεγάλες κινήσεις για να τιμήσουμε τον άνθρωπο απέναντί μας. Αρκούν ένα «ευχαριστώ» με αληθινό τόνο, ένα χαμόγελο κατανόησης και συμπαράστασης, μια κουβέντα που δεν εμπεριέχει πίεση ή βιασύνη
Δεν χρειάζονται μεγάλες κινήσεις για να τιμήσουμε τον άνθρωπο απέναντί μας. Αρκούν ένα «ευχαριστώ» με αληθινό τόνο, ένα χαμόγελο κατανόησης και συμπαράστασης, μια κουβέντα που δεν εμπεριέχει πίεση ή βιασύνη. Ο σεβασμός δεν είναι θεωρία, είναι πράξη. Και αυτή η πράξη δοκιμάζεται καθημερινά, συχνά στις πιο απλές συναλλαγές μας. Χειρονομίες που μοιάζουν τυπικές, αλλά δεν είναι. Είναι υπενθυμίσεις ότι ο κόσμος δεν κινείται γύρω από εμάς. Ότι ο καθένας κουβαλάει το δικό του βάρος και πολλές φορές μεγαλύτερο απ’ όσο φανταζόμαστε.
Ο σεβασμός είναι η βάση κάθε πολιτισμένης κοινωνίας. Είναι αυτός που μας επιτρέπει να συμπορευόμαστε χωρίς να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον. Αν υπάρχει λοιπόν ένα πολύτιμο δώρο που μπορούμε πραγματικά να κάνουμε στους γύρω μας τα Χριστούγεννα, είναι να θυμηθούμε την ουσία των ανθρώπινων σχέσεων. Και όταν τον δείχνουμε σε όσους εργάζονται σιωπηλά για να ομορφύνουν την καθημερινότητά μας, τότε μοιραζόμαστε κάτι πολύ σημαντικότερο από δώρα και γλυκά, μοιραζόμαστε την ανθρωπιά μας!
Το πνεύμα των Χριστουγέννων ξεκινά από μέσα μας! Φέτος, ας μην αφήσουμε τις γιορτές να είναι απλώς μια ακόμη περίοδος κατανάλωσης. Ας τις κάνουμε περίοδο σύνδεσης! Ας δώσουμε περισσότερο χώρο στη συμπόνια, στην κατανόηση και στην ευγένεια. Γιατί τελικά τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο τα πολύχρωμα λαμπιόνια, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να κοιτάξουμε και να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους που συναντάμε στο διάβα μας. Ας επιλέξουμε λοιπόν τον δρόμο του σεβασμού και ας τον διατηρήσουμε και με το πέρας των γιορτών. Γιατί εντέλει ποιο είναι το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων; Να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας! Και αυτή η εκδοχή σίγουρα εμπεριέχει την έννοια του ουσιαστικού σεβασμού!
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.72, Δεκέμβριος 2025)
