Για τους λάτρεις της πεζοπορίας και της ιστορίας, ένα σερραϊκό χωριό που δεν του έχουμε δώσει την προσοχή που του αξίζει.
Κείμενο/φώτο: Χρυσάνθη Ιακώβου
Σάββατο, καιρός μελαγχολικός και λίγο γκρίζος, ψάχνουμε μέρος για εκδρομή έξω από τα συνηθισμένα και σε μια έμπνευση της στιγμής μάς έρχεται στο μυαλό το Αχλαδοχώρι. Ξεκινάμε χωρίς να έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα και ξέροντας πως είναι λιγάκι μακριά – η διαδρομή ωστόσο μας αποζημιώνει, από τις πιο ωραίες που έχω κάνει. Καθώς πλησιάζουμε πηγαίνουμε παράλληλα με το ποτάμι, τον Κρουσοβίτη (που είναι παραπόταμος του Στρυμόνα), οι εικόνες έξω από το παράθυρο είναι σκέτη μαγεία (μετά διάβασα πως αυτό το κομμάτι της διαδρομής το ονομάζουν «Τέμπη των Σερρών»).
Φτάνουμε εντυπωσιασμένοι. Το χωριό όμορφο, η κίνηση λιγοστή. Είμαστε σχετικά ψηλά, γύρω στα 540 μέτρα. Καθώς βρισκόμαστε στην πλατεία, αντικρίζω την Εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Εντυπωσιακότατη: είναι χτισμένη ακόμα πιο ψηλά και πρέπει να ανεβούμε ένα σωρό σκαλιά για την επισκεφτούμε. (Φυσικά όταν φτάνουμε η θέα του χωριού είναι εκπληκτική). Η εκκλησία είναι όμορφη και τεράστια (ο μεγαλύτερος -μαθαίνω- μεταβυζαντινός ναός των Σερρών) και φυσικά πάρα πολύ παλιά, του 1870.
Αφότου απολαύσουμε την ομορφιά από εκεί ψηλά, ξανακατεβαίνουμε στην πλατεία για φαγητό. Είναι ήσυχα, υπάρχει μια γαλήνη και μια ομορφιά. Κάνουμε βόλτα στα γραφικά στενά του χωριού, αλλά δεν περνάμε πολλή ώρα εκεί, γιατί έχουμε άλλο στόχο: να βαδίσουμε μέσα στη φύση και να δούμε τα γεφύρια.
Το Αχλαδοχώρι είναι το μοναδικό χωριό της Μακεδονίας που έχει εννιά γεφύρια! Ξεκινάμε να τα ανακαλύψουμε λοιπόν. Είναι φθινόπωρο και το τοπίο έχει μια μουντή γοητεία, τα κλαδιά των δέντρων είναι γυμνά, ο ήλιος εκείνη τη μέρα δεν λάμπει. Βυθιζόμαστε στη μαγεία της φύσης μέχρι που αντικρίζουμε το πρώτο γεφύρι. Απίστευτα καλοκατασκευασμένο και εντυπωσιακό, το συνοδεύει το κελάρυσμα του ποταμιού και δένει έξοχα με την άγρια ομορφιά του μέρους. Τα γεφύρια αυτά κατασκευάστηκαν τον 19ο αιώνα, τότε που το χωριό είχε πολλή κίνηση, καθώς περνούσαν από εκεί καραβάνια.
Στο Αχλαδοχώρι αισθάνθηκα σαν να βρήκα ένα κομμάτι ομορφιάς και ιστορίας, σαν να μπόρεσα να αφουγκραστώ την παλιότερή του δόξα και τη σιωπηλή του γοητεία που σε καλεί να την ανακαλύψεις. Φύση και οικισμός, παρελθόν και παρόν συνδέονται με έναν απίστευτο τρόπο. Με εντυπωσίασε ακόμα και η προέλευση του ονόματος, σαν μου έκλεινε το μάτι: παλιότερα λεγόταν Κρούσοβο, από τη βουλγάρικη λέξη «κρούσα», επειδή η περιοχή είχε πολλές αχλαδιές!
______________________________________________________________________
Χαίρομαι απίστευτα που ο Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος Αχλαδοχωρίου «Κρουσοβίτης» διοργανώνει τα τελευταία χρόνια το Krousovitis Festival, ένα απίστευτα ενδιαφέρον φεστιβάλ που διαρκεί πολλές μέρες και περιλαμβάνει πεζοπορίες, ομιλίες, live φυσικά, workshop, προβολές ταινιών, yoga sessions, γενικά αθλητικές-καλλιτεχνικές-φυσιολατρικές δραστηριότητες. Γίνεται κάθε Ιούλιο και μπορείς να κατασκηνώσεις εκεί για όσο διαρκεί. Ψάξ’ το!
