Δραστήρια και με έντονη συμμετοχή στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης, η Σερραία συγγραφέας Γεσθημανή Μπερμπέρη μάς συστήθηκε λογοτεχνικά μέσα από τη συλλογή διηγημάτων «Ποιος άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου;», συνέχισε με τη συγγραφή του παραμυθιού «Θα τα καταφέρεις, αστεράκι μου!» και τώρα στράφηκε στην ποίηση, με το βιβλίο «Ιάματα», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αποστακτήριο.
Συνέντευξη: Χρυσάνθη Ιακώβου
Μόλις κυκλοφόρησε η πρώτη σου ποιητική συλλογή «Ιάματα». Τι θα βρει ο αναγνώστης σε αυτήν;
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή, με τίτλο «ΙΑΜΑΤΑ», κυκλοφόρησε πριν από λίγες μόλις εβδομάδες από τις Εκδόσεις Αποστακτήριο. Αποτελείται από πέντε ενότητες, οι οποίες φέρουν τους εξής τίτλους: Καρδιά, Εγκέφαλος, Πνεύμονες, Μάτια και Ψυχή. Η καθεμία από αυτές περιέχει είκοσι ποιήματα, εκτός από την ενότητα Ψυχή, που περιέχει είκοσι ένα. Λένε πως, αν είχαμε τη δυνατότητα να ζυγίσουμε την ψυχή μας, θα βλέπαμε πως ζυγίζει 21 γραμμάρια. Η ποίηση, με έναν τρόπο, λειτουργεί θεραπευτικά· οι λέξεις έρχονται ως αντίδοτο, να ακουμπήσουν στα πονεμένα μας σημεία. Όχι μόνο τη στιγμή που διαβάζουμε ένα ποίημα, αλλά θεωρώ πως η επίδραση των λέξεων είναι καθοριστική και σε βάθος χρόνου. Κάθε ποίημα απλώνει ρίζες και ανθίζει όταν κατορθώσει να φτάσει στο κέντρο της καρδιάς μας. Το πώς θα μεταφραστεί μέσα μας είναι προσωπική υπόθεση· το νιώσμα του καθενός, άλλωστε, είναι διαφορετικό. Αυτό είναι και το μαγικό της ποίησης: μεταμορφώνει τα συναισθήματα και τους δίνει διαφορετικές διαστάσεις. Το εξώφυλλο έρχεται να στολίσει το περιεχόμενο. Πρόκειται για έναν πίνακα ζωγραφικής της καρδιακής μου φίλης, Λίας Γκιζοπούλου, η οποία εργάζεται ως ιατρός πνευμονολόγος στην Αθήνα. Το προσωπικό μας σκοτάδι και ένα παράθυρο που ανοίγει στο απέραντο γαλάζιο, αφήνοντας ελεύθερο να πετάξει το μπαλόνι με ό,τι μας βαραίνει.
Αυτό είναι το τρίτο σου βιβλίο – έχεις εκδώσει ήδη μια συλλογή διηγημάτων και ένα παραμύθι. Προς τι η στροφή στην ποίηση;
Μάλλον ήταν μια προσωπική ανάγκη και μια δοκιμασία για εμένα. Θέλησα να μιλήσω για το σώμα, αλλά και για την ψυχή μας, μέσα από λίγες λέξεις. Η απόφαση για αυτή την πρώτη μου ποιητική συλλογή δεν ήταν καθόλου εύκολη. Με βασάνισε για καιρό. «Τι να έχω να πω εγώ» σκεφτόμουν «που δεν το έχουν ήδη πει άλλοι, σπουδαιότεροι από εμένα;» Ίσως όμως να είχα τελικά την ανάγκη να συνταγογραφήσω αγάπη. Αυτό έκανα λοιπόν.
Τα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα των Σερρών πώς θα τα χαρακτήριζες;
Προσπαθώ να βλέπω τη φωτεινή πλευρά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως κλείνω τα μάτια στα στραβά και τα ανάποδα της πόλης μας. Το έχω πει ξανά στο παρελθόν και θα το πω πάλι: υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι δημιουργοί που ανεβάζουν ψηλά τον πολιτισμό στις Σέρρες – και όχι μόνο. Συγγραφείς, ποιητές, εικαστικοί, ζωγράφοι, μουσικοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί. Παλεύουν όμως για να το καταφέρουν. Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν είναι αρκετά, δεν είναι όμως απροσπέλαστα. Αρκεί να καταλάβουμε όλοι –και κυρίως όσοι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο με τις αποφάσεις τους στην ανάδειξη του πολιτισμού– πως η τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της, αποτελεί ζωτικό όργανο και ψυχή για την πόλη μας. Είναι σημαντικό να στηρίζουμε κάθε πολιτιστική προσπάθεια και κάθε δημιουργό.
Με τι άλλο ασχολείσαι αυτόν τον καιρό και ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου βήματα;
Γράφω, γράφω, γράφω. Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ό,τι γράφω απαραίτητα πρέπει και να εκδοθεί. Προσωπικά, για εμένα η συγγραφή αποτελεί –εκτός από ανάγκη– και ιαματική θεραπεία. Δεν ξέρω τι έκπληξη μού επιφυλάσσω… Συγγραφικά, εννοώ. Έτσι κι αλλιώς, εδώ θα είμαστε, αγαπημένο μου Ser-Free, να τα ξαναπούμε.
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.70, Ιούλιος 2025)
