Οχτώ γυναίκες από άλλες πόλεις ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και παρέμειναν στις Σέρρες! Τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει εδώ; Και πώς βρίσκουν τις Σέρρες σε σχέση με την πόλη καταγωγής τους;
Επιμέλεια: Χρυσάνθη Ιακώβου / Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου
Έλενα Σύρμπου, εργάζεται σε φαρμακαποθήκη
Από Αθήνα
Ήρθα στις Σέρρες το 2001 λόγω σπουδών στο τμήμα Μηχανολογίας. Από επιλογή είχα δηλώσει Σέρρες στο μηχανογραφικό, διότι δεν ήθελα να μείνω στην Αθήνα. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου, συνέχισα να μένω εδώ εξαιτίας μιας σχέσης. Απέκτησα δύο υπέροχα παιδάκια και, παρόλο που χώρισα, μένω ακόμα εδώ, συνεχίζοντας τη ζωή μας σε νέες βάσεις!
Αυτό που μου αρέσει στις Σέρρες είναι ότι η πόλη είναι μικρή και όχι απρόσωπη. Πάω όπου θέλω με τα πόδια, συναντάω γνωστούς που θα ανταλλάξουμε μια κουβέντα και έχει σίγουρα πιο χαλαρούς ρυθμούς απ’ ό,τι μια μεγαλούπολη. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές ούτε στο φαγητό ούτε στον καφέ και δεν αναφέρομαι καν στις νυχτερινές εξόδους που δεν έχουμε καμία επιλογή. Η αγορά είναι μηδαμινή, οι δραστηριότητες και οι επιλογές εξόδου για τα παιδιά μας είναι επίσης ελάχιστες. Μια πόλη τόσο όμορφη, αλλά ανεκμετάλλευτη! Πραγματικά ανεκμετάλλευτη! Περιττά τα σιντριβάνια και οι ανεμιστήρες όταν δεν υπάρχουν οι παιδικές χαρές και τα πάρκα δραστηριοτήτων για τα παιδιά.
Οι Σέρρες σε σύγκριση με την Αθήνα; Άλλη ποιότητα ζωής εδώ. Καλύτερη! Λιγότερο άγχος όσον αφορά τις μετακινήσεις και τους χρόνους της καθημερινότητας. Όμως οι θέσεις εργασίας μηδαμινές και αυτές που υπάρχουν με μισθούς τους βασικούς. Όταν ήρθαμε εδώ φοιτητές λέγαμε «αν αυτή η πόλη είχε και θάλασσα θα ήταν τέλεια», όσο περνάνε όμως τα χρόνια αρχίζει υστερεί και στα βασικά, ΔΥΣΤΥΧΩΣ! Για μένα έχει γίνει μια πόλη με λάθος προτεραιότητες!
Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου, πτυχιούχος στα παιδαγωγικά & φωτογράφος του περιοδικού Ser-Free
Από Δράμα
Πριν το 2005 ζούσα με το τότε αγόρι μου-νυν σύζυγο στην Ξάνθη, σκεφτόμασταν εξαρχής να εξαντλήσουμε τις πιθανότητες για δουλειά σε επαρχιακή πόλη, θεωρούσαμε ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο για όταν θα είχαμε οικογένεια. Έτσι όταν προέκυψε δουλειά στις Σέρρες δεν το σκεφτήκαμε και πολύ. Είμαστε εδώ από το 2005, κάναμε οικογένεια και μπορώ να πω ότι την πόλη των Σερρών τη νιώθω πλέον τόπο μου.
Όταν εγκατασταθήκαμε εδώ η αλήθεια είναι ότι η πόλη μας ήταν πιο ζωντανή, γεμάτη καταστήματα, νυχτερινή ζωή, αλλά πέρασαν δύσκολα χρόνια και τώρα ζούμε τις συνέπειες. Όπως και να έχει όμως, αυτή η πόλη με αγκάλιασε, με έκανε κομμάτι της και πάντα θα τη στηρίζω.
Η καταγωγή μου είναι από τη Δράμα, όμως στη Δράμα έζησα μόνο δύο χρόνια λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου, ο οποίος ήταν στρατιωτικός, οπότε θαρρώ πως είμαι παιδί όλης της Ελλάδας. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου μέχρι στιγμής τα έχω ζήσει εδώ. Η απάντησή μου όταν με ρωτάνε από πού είμαι είναι από τις Σέρρες. Αυτό νιώθω.
Ολυμπία Χατζηλία, φιλόλογος/αρχαιοφύλακας
Από Μυτιλήνη
Μόλις είχα τελειώσει τις σπουδές μου στην ιταλική φιλοσοφία και λογοτεχνία όταν αποφάσισα να ακολουθήσω την αδερφή μου που είχε περάσει στις Σέρρες στη Διοίκηση, με σκοπό την εύρεση εργασίας. Στην πορεία βέβαια γνώρισα τον μετέπειτα σύζυγό μου, οπότε και αποφάσισα να μείνω μόνιμα στην πόλη.
Η πόλη σας μου άρεσε εξαρχής. Έχει τα χαρακτηριστικά μιας μικρής επαρχιακής πόλης που σου παρέχει τα πάντα. Το μόνο που μου λείπει είναι η θάλασσα… Αυτό που δεν μου αρέσει πλέον είναι η συρρίκνωση που έχει επέλθει σε διάφορους τομείς, όπως στην οικονομία, στην εργασία, στη διασκέδαση. Δεν υπάρχει εξέλιξη, παρά μόνο στασιμότητα και συρρίκνωση…
Κατάγομαι από δύο τουριστικά μέρη, Χαλκιδική και Μυτιλήνη, τα οποία ευημερούν λόγω του τουρισμού. Και στις Σέρρες υπάρχει το στοιχείο που θα μπορούσε να προσελκύσει πολλούς. Λέγεται Αμφίπολη. Ας την αναδείξουμε όπως της αξίζει. Και, πού ξέρετε, μπορεί να προσελκύσει κι άλλες ερωτικές μετανάστριες…
Εύη Σαμουρκασίδου, ιδιωτική υπάλληλος
Από Κομοτηνή
Πρώτη φορά που ήρθα στις Σέρρες ήταν το 2000, όταν αποφάσισα να γίνω ομαδάρχισσα σε μία κατασκήνωση εδώ. Εκεί γνώρισα δύο πολύ καλές μου φίλες και ερχόμουν συχνά με το τρένο για να τις βλέπω. Εντυπωσιάστηκα από τη μεγάλη πόλη, είδα πάρα πολύ κόσμο να κυκλοφορεί και μου άρεσε. Χωρίς να το καταλάβω, γνώρισα τον μελλοντικό μου σύζυγο.
Αυτό που μου αρέσει στις Σέρρες είναι ότι είναι μία πόλη που έχει αρκετά αξιοθέατα, βουνά, δάση, σπήλαια, θερμά λουτρά, ιστορικά μνημεία, που μπορείς να επισκεφτείς ανά πάσα στιγμή. Φυσικά πόλος έλξης είναι κοιλάδα μας! Όταν ήρθα βέβαια ήταν μία πλούσια πόλη, που σιγά σιγά με τα χρόνια βλέπω ότι χάνει την αίγλη της και τη ζωντάνια της. Με δυσαρεστεί πάρα πολύ αυτό το γεγονός και με απελπίζει.
Δεν ξεχνάω ποτέ τον τόπο καταγωγής μου, την Κομοτηνή, όπου πηγαίνω συχνά. Πάντα κρατάω και από τις δύο πόλεις τις αναμνήσεις και τις ωραίες στιγμές που έχω ζήσει.
Έφη Γεωργοπούλου, φιλόλογος/αρχαιολόγος – εκπαιδεύτρια ενηλίκων
Από Λάρισα
Η έλευση και παραμονή μου στις Σέρρες έχει καθαρά… ερωτικό χαρακτήρα, αφού συνδέεται με τον άντρα μου, τον Θανάση, και την επιθυμία του να αφήσουμε τη Θεσσαλονίκη όπου μέναμε παλιότερα και να έρθουμε εδώ.
Πλέον μπορώ να πω ότι η ησυχία των Σερρών με γαληνεύει και με διευκολύνει σημαντικά στη γεμάτη μου καθημερινότητα. Είναι πολύ γαλήνια και εύκολη η ζωή εδώ. Μου αρέσει πολύ να ξεκλέβω χρόνο για περπάτημα στην κοιλάδα. Μου αρέσουν οι φιλικοί και φιλόξενοι άνθρωποι της πόλης, ανάμεσα στους οποίους έχω «συναντήσει» φίλες καρδιακές και αγαπημένους φίλους. Μου αρέσει που βλέπω να γίνονται ενδιαφέροντα πολιτιστικά δρώμενα, όπως η «Γιορτή Τέχνης» και οι «Πράσινες Διαδρομές» ή η «Παραμυθία». Χαίρομαι να πηγαίνω στην «Πινακοθήκη Κων/νος Ξενάκης», την οποία θεωρώ ένα κόσμημα για τις Σέρρες. Αγαπώ το Μουσικό Σχολείο Σερρών και τις παραστάσεις του, τις οποίες προσπαθώ να παρακολουθώ, διότι πιστεύω ότι χαρίζουν μια υπέροχη και διαφορετική νότα στην πόλη. Δεν μου αρέσει ωστόσο να βλέπω πολύ όμορφα μνημεία, όπως το Αχμέτ Πασά τζαμί, να μένουν αδιάφορα, κλειστά και ανεκμετάλλευτα, ενώ θα μπορούσαν να είναι ανοιχτά στο κοινό, πόλος έλξης για παιδιά και ενήλικες. Τέλος, αυτό που δεν μου άρεσε από την πρώτη στιγμή είναι αυτές οι πολύ ψηλές πολυκατοικίες στο κέντρο μιας πόλης που θα έπρεπε να έχει μεγάλους δρόμους και πολύ πράσινο.
Οι Σέρρες είναι μια μικρογραφία της Λάρισας με την έννοια ότι έχουμε πολλά κοινά αναφορικά με το κλίμα, την πεδιάδα, τον αγροτικό πληθυσμό. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο που ανταλλάσσουμε ερωτικούς μετανάστες… Σε κάθε περίπτωση, παρά το γεγονός ότι μου λείπουν οι γονείς μου, η αδερφή μου και οι Λαρισαίοι φίλοι μου, χαίρομαι που πρόσθεσα τις Σέρρες και ιδιαίτερα τους ανθρώπους της στη βαλίτσα της ζωής μου!
Ευαγγελία Κιλιργιώτη, εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση «Μέλι Σερρών»
Από Φλώρινα
Βρίσκομαι εδώ από το 1999, όταν μετακόμισα ως φοιτήτρια. Πλέον μένω με την οικογένειά μου σε ένα χωριό έξω από την πόλη.
Στις Σέρρες μού αρέσουν πολύ οι βόλτες στις γειτονιές με τα κρυμμένα ταβερνάκια για ουζάκι, πάντα γεμάτα με διαφόρων ηλικιών κόσμο. Αγαπημένος προορισμός της παρέας η καταπράσινη κοιλάδα για ποδήλατο και πικ-νικ. Η θάλασσα, μόλις μια ώρα απόσταση, τόπος διαφυγής για τους περισσότερους. (Την αγαπώ τη θάλασσα κι ας μεγάλωσα σε βουνό με χιόνια). Ωστόσο, κάθε κοινωνία έχει και τα θέματά της. Βλέπω ότι από την πόλη μας λείπουν οι συναυλίες, τα φεστιβάλ και τα πολιτιστικά δρώμενα. Ευκαιρίες για εθελοντισμό και -γιατί όχι;- για κάποια μελλοντική εργασία στους νέους, φτάνει να τους προσφέρεις το κίνητρο.
Έχοντας μεγαλώσει σε μία μικρή και απομακρυσμένη πόλη, όταν έφτασα εντυπωσιάστηκα από την έντονη ζωή των Σερρών. Έτσι τη γνώρισα και έτσι θα ήθελα να παραμείνει.
Φώφη Μήτσιου, βοηθός φαρμακοποιού
Από Τρίκαλα
Ο σύζυγός μου κατάγεται από εδώ, όπου και εργάζεται. Παρόλο που δούλευα στα Τρίκαλα, αποφασίσαμε να μείνουμε και να κάνουμε την οικογένειά μας εδώ.
Μου αρέσει που οι Σέρρες είναι μια ήσυχη επαρχιακή πόλη που καλύπτει τις βασικές ανάγκες μιας οικογένειας. Δεν μου αρέσει που η πόλη έχει μείνει στάσιμη σε όλους τους τομείς. Θεωρώ ότι θα πρέπει όλοι οι αρμόδιοι να συνεργαστούν μεταξύ τους για να έχουμε την πόλη που μας αξίζει.
Στα Τρίκαλα συνεχώς γίνονται έργα που διευκολύνουν και ομορφαίνουν την καθημερινότητα των πολιτών (ποδηλατόδρομοι, φωτεινοί σηματοδότες με χρονόμετρο, παιδικές χαρές, πάρκα κ.α.). Όλοι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης δίνουν μεγάλη έμφαση στην προσέλευση των τουριστών (Μύλος των Ξωτικών, street food, συναυλίες, Μετέωρα, χιονοδρομικό κέντρο κ.α.). Αντιθέτως στις Σέρρες δεν γίνονται έργα ώστε να συντελέσουν στην ανάπτυξη και προβολή της πόλης.
Κρίστη Μαυρουδόγλου, υπάλληλος στον Δήμο Σερρών
Από Καβάλα
Στις Σέρρες ήρθα στα 19 μου χρόνια για να σπουδάσω στο ΤΕΙ Σερρών. Μετά από δυο χρόνια γνώρισα και ερωτεύτηκα τον Σερραίο σύζυγό μου, με τον οποίο μέχρι και σήμερα είμαστε μαζί. Ο σύζυγός μου είχε δική του επιχείρηση και αυτός ήταν ο λόγος που αποφασίσαμε να μείνουμε στην πόλη των Σερρών και να μεγαλώσουμε τους δύο μας γιους.
Ζώντας πλέον πολλά χρόνια στις Σέρρες, χαίρομαι που έχω γνωρίσει πολύ αξιόλογους ανθρώπους (σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα), πολλοί από τους οποίους είναι πλέον καλοί φίλοι. Παρόλο που πολλές φορές χάνεις επαφή μαζί τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω υποχρεώσεων και της τρελής εποχής μας, όταν τους χρειαστείς συνεχίζουν να είναι δίπλα σου και στα καλά και στα κακά! Αυτό όμως που δεν μου αρέσει στην πόλη αυτή -κάτι το οποίο αισθάνθηκα από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ- είναι ότι οι Σερραίοι δεν αγαπάνε τον τόπο τους όπως πρέπει! Μακάρι να αγαπούσαν τον τόπο τους όπως αγαπάνε και τους εαυτούς τους! Μεγάλο παράπονο!
Επειδή η καταγωγή μου είναι από χωριό, οι συνθήκες ζωής της πόλης σε σχέση με ένα χωριό σίγουρα είναι εντελώς διαφορετικές σε όλα τα επίπεδα! Από μικρό παιδί ήθελα να ζήσω σε πόλη για να έχουμε τη δυνατότητα εγώ και τα παιδιά μου να κάνουμε ό,τι θέλουμε ανά πάσα στιγμή. Αυτό όμως που έχει το χωριό μου και δεν το έχουν οι Σέρρες είναι η ΘΑΛΑΣΣΑ! Η θάλασσα είναι αυτό που μου λείπει αφόρητα!
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.63, Οκτώβριος 2023)
