Ένας χώρος δημιουργίας για επίδοξους συγγραφείς
Την Αντωνία Θεοχαρίδου τη γνωρίζω πολλά χρόνια. Καθηγήτρια γαλλικών στο επάγγελμα, θεατρική συγγραφέας, ιδιαίτερα ενεργή στα πολιτιστικά πράγματα των Σερρών. Κάποια στιγμή αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής στο οποίο ήταν εμψυχώτρια. Ενθουσιάστηκα τόσο από τη μέθοδό της όσο και από το κλίμα της ομάδας. Έκτοτε παρακολουθώ με ενδιαφέρον την πορεία της: τα εργαστήρια που διοργανώνει στις Σέρρες, αλλά και στη Γαλλία (!), απ’ όπου έχουν περάσει σχεδόν 2.000 συμμετέχοντες, τις δράσεις δημιουργικής γραφής για παιδιά, αλλά και τα βιβλία με διηγήματα που κυκλοφορούν κατά καιρούς από τους μαθητές των εργαστηρίων της.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου
Αντωνία, είσαι εμψυχώτρια εργαστηρίων δημιουργικής γραφής στις Σέρρες. Πες μου για το εργαστήρι αυτό.
Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής «Λέξεις και σκέψεις» είναι ένα πειραματικό ζυμωτήρι νέων προτάσεων και ιδεών, όπου οι συμμετέχοντες πειραματίζονται με νέες τεχνικές, ασκήσεις και προτάσεις δημιουργικής γραφής. Αυτή η μοναδικότητά του είναι που του έχει εξασφαλίσει μια συνεχή εξελικτική πορεία και πολλούς φανατικούς «μαθητές». Παράλληλα, υπάρχει και η Λέσχη φίλων δημιουργικής γραφής «ΓραφΕπιβάτες», η οποία είναι διαδικτυακή.
Πώς εξηγείς αυτό το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή μικρών και μεγάλων στα εργαστήρια –και τη συγγραφή γενικότερα– σε μια εποχή που κυριαρχεί η ψηφιακή εικόνα;
Στα εργαστήρια έρχονται αυτοί που θέλουν να γράψουν ένα βιβλίο και να το εκδώσουν, αυτοί που γράφουν ήδη και θέλουν να βελτιώσουν τον τρόπο γραφής τους, αυτοί που αγαπούν τη λογοτεχνία και θέλουν να γίνουν καλύτεροι αναγνώστες, αυτοί που απολαμβάνουν τη συμμετοχή τους σε ένα δημιουργικό και φιλικό εργαστήρι… Οι λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί. Σίγουρα, η συμμετοχή σε ένα δίωρο ή τρίμηνο εργαστήρι δημιουργικής γραφής δεν σου εξασφαλίζει μια εκδοτική επιτυχία. Αυτή εξαρτάται από το ταλέντο, τη σκληρή δουλειά και την προσωπικότητα του συγγραφέα. Σου εξασφαλίζει όμως ένα υποστηρικτικό, δημιουργικό και φιλικό περιβάλλον.
Αν ο βασικός στόχος κάποιου δεν είναι να εκδώσει βιβλίο, γιατί να έρθει σε ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής;
Η συγγραφή είναι μια διαδικασία απελευθερωτική, λυτρωτική, ψυχοθεραπευτική. Μέσα από τη διαδικασία γέννησης του ήρωα και της ιστορίας ερχόμαστε σε επαφή με τον εσωτερικό μας εαυτό, τα τραύματά μας, τις αλήθειες και τα ψέματά μας, τα διλήμματα και τις επιλογές μας, κάτι που είναι αναπόφευκτο όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια συναρπαστική ιστορία που θα αγγίξει την ψυχή του αναγνώστη. Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου «Ας γράψουμε παρέα», το μεγάλο πλεονέκτημα που προσφέρει η τέχνη της συγγραφής –αλλά και κάθε μορφή τέχνης– είναι ότι μας προικίζει με την τόλμη να ψηλαφίσουμε πληγές, να εκφράσουμε φόβους, να μιλήσουμε για ταμπού και «θανάσιμα αμαρτήματα», να πολεμήσουμε προκαταλήψεις, να διεκδικήσουμε παραβιασμένα δικαιώματα˙ να γίνουμε για λίγο οι άνθρωποι που θα θέλαμε να είμαστε ή ακόμη να μπούμε στη θέση αυτών των οποίων τη συμπεριφορά καταδικάζουμε αμείλικτα είτε για να τους καταγγείλουμε είτε για να τους κατανοήσουμε. Με λίγα λόγια, η διαδικασία της συγγραφής μάς βοηθάει να αναπτύξουμε την ανεκτικότητα, την κατανόηση, την ενσυναίσθησή μας. Εξάλλου, όπως ξέρουμε όλοι, τα πράγματα στον χώρο των εκδόσεων έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια και η έκδοση ενός λογοτεχνικού κειμένου δεν είναι κάτι το ανέφικτο, το δύσκολο. Το δύσκολο, κατά τη γνώμη μου, είναι να γραφεί ένα κείμενο «άξιο λόγου» που θα μιλήσει στην ψυχή του αναγνώστη.
Συμμετέχουν οι Σερραίοι στα εργαστήρια;
Οι Σερραίοι συμμετέχουν με χαρά και ενθουσιασμό. Και το ευχάριστο είναι ότι όσοι παρακολουθήσαν ένα εργαστήρι, έστω και σύντομο, εκφράζουν την επιθυμία να συμμετάσχουν σε ένα επόμενο, με την πρώτη ευκαιρία. Θα ήθελα να πω επίσης ότι στα διαδικτυακά μαθήματα συμμετέχουν άνθρωποι από όλο τον κόσμο.
Πόσοι «μαθητές», μικροί και μεγάλοι, έχουν περάσει από τα εργαστήριά σας;
Είναι μια καλή ερώτηση που μου την κάνουν συχνά. Αν υπολογίσουμε τα δεκαπέντε περίπου χρόνια λειτουργία τους, τα δίωρα εργαστήρια που έχω κάνει σε δημοτικά, γυμνάσια, στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, στο ΣΔΕ Νιγρίτας, στο Public, σε μουσεία, τα σεμινάρια σε εκπαιδευτικούς, τα εργαστήρια μεγάλης διάρκειας, τα διαδικτυακά εργαστήρια, τα εργαστήρια στην Κάριανη, στα Μουδανιά, στην Αθήνα, στη Γαλλία…, τότε θα μπορούσα να πω ότι οι άνθρωποι που είχαν παρακολουθήσει έστω και μια φορά κάποιο εργαστήρι ξεπερνούν τους 2.000.
Πότε ξεκίνησες τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής στην πόλη μας; Ποιος τα στήριξε;
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους αυτούς, φορείς και συλλόγους, που πίστεψαν στην αξία της δημιουργικής γραφής και βοήθησαν στην υλοποίηση των εργαστηρίων. Θα κάνω μια μικρή αναδρομή στη διαδρομή αυτή. Τα πρώτα εργαστήρια για παιδιά ξεκίνησαν στη Δημόσια Κεντρική βιβλιοθήκη Σερρών. Ήταν ένα τολμηρό εγχείρημα το οποίο βρήκε θερμή ανταπόκριση από τους μικρούς δημιουργούς. Δουλεύαμε πάνω στις τεχνικές συγγραφής ενός παραμυθιού, τα παιδιά έγραφαν πρωτότυπα παραμύθια και, στη συνέχεια, τα παρουσίαζαν στο κοινό. Ένα άλλο πειραματικό εργαστήρι, που έγινε και πάλι στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη μετά από πρόσκληση της δασκάλας Ευδοκίας Χρηστομάτη και τη συμμετοχή εκπαιδευτικών, οδήγησε στη δημιουργία της μεθόδου «Δέκα βήματα για τη συγγραφή ενός παραμυθιού» το οποίο παρουσιάσαμε στο 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο Δημιουργικής Γραφής στην Κέρκυρα το 2015. Αυτά τα εργαστήρια, καθώς και άλλα μικρότερης διάρκειας, υλοποιήθηκαν στη Βιβλιοθήκη με την αμέριστη στήριξη της Διευθύντριας, κ. Βάσω Μπουτζή, του Πρόεδρου του Εφορευτικού συμβουλίου, κ. Ιωάννη Καλόμοιρου, και των Μελών του Δ.Σ., καθώς και των εργαζόμενων στον χώρο της Βιβλιοθήκης, και είμαι βαθιά ευγνώμων γι’ αυτό. Άλλα εργαστήρια μεγάλης διάρκειας, για ενήλικες και παιδιά, υλοποιήθηκαν στον φιλόξενο χώρο του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, με την ευγενική στήριξη του ακούραστου προέδρου κ. Δημήτρη Ευθυμόπουλου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Εκεί, οι μικροί συγγραφείς έγραφαν παραμύθια και τα επένδυαν με μουσική, με τη βοήθεια των μουσικών Ελίνας Γραμματοπούλου και Αποστολίας Ματζιροπούλου. Στον ίδιο Σύλλογο υλοποιήθηκαν επίσης μεγάλης διάρκειας εργαστήρια για ενήλικες. Εκεί γεννήθηκε ο πρώτος μας συλλογικός τόμος, τα «Αποτυπώματα γραφής 1» και δυο χρόνια αργότερα τα «Αποτυπώματα γραφής 2». Έχουν εκδοθεί συνολικά τέσσερις συλλογικοί τόμοι με κείμενα των ενηλίκων μαθητών και δυο συλλογές ιστοριών γραμμένες από παιδιά. Στον ίδιο χώρο γεννήθηκαν και δυο μικρές συλλογές με παραμύθια γραμμένα από παιδιά.
Ο τρίτος συλλογικός σας τόμος με τίτλο «Οι Ιστορίες της Πόλης μας» πώς προέκυψε;
Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο μικρών ιστοριών γεννήθηκαν στα εργαστήρια που διοργάνωσε η Κ.Ε.ΔΗ.Σ. την περίοδο της καραντίνας, με την στήριξη της κ. Χρυσάνθης Παλάζη, προέδρου τότε της Κ.Ε.ΔΗ.Σ. Η πρωτοτυπία αυτών των εργαστηρίων ήταν το ό,τι χρησιμοποιήσαμε ως πηγή έμπνευσης πίνακες σύγχρονων Σερραίων ζωγράφων, των Μελλίδη, Γκένιου, Βαφειάδη, Μπόικου. Η συνομιλία αυτή των τεχνών ξύπνησε μνήμες και συναισθήματα από το παρελθόν και έφερε στο χαρτί ενδιαφέρουσες ιστορίες για την πόλη μας που θα χάνονταν. Επίσης, με τη στήριξη της Κ.Ε.ΔΗ.Σ έγιναν αρκετά εργαστήρια στον χώρο του Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Κωνσταντίνος Ξενάκης».
Οι τεχνικές της δημιουργικής γραφής θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ερευνητικό εργαλείο; Έχεις κάποια σχετική εμπειρία;
Οι τεχνικές και οι προτάσεις της δημιουργικής γραφής μπορούν να λειτουργήσουν ως ερευνητικό εργαλείο καταγραφής στάσεων και συμπεριφορών. Αυτό ήταν κάτι που θέλησα να διερευνήσω στην πτυχιακή μου εργασία του Master 2, στο τμήμα Δημιουργικής γραφής-κατεύθυνση συγγραφή του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι μέσα από στοχευμένες προτάσεις δημιουργικής γραφής σε μαθητές θα μπορούσαμε να πάρουμε ειλικρινή και αποκαλυπτικά κείμενα σχετικά με τη στάση των Ελλήνων μαθητών απέναντι στους πρόσφυγες. Η έρευνα έγινε σε Δημοτικά και Γυμνάσια της πόλης μας, με την πολύτιμη βοήθεια εκπαιδευτικών και συγκεντρώθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον γραπτό υλικό, το οποίο παρουσίασα στο 3ο Παγκόσμιο Συνέδριο Δημιουργικής γραφής στη Φλώρινα το 2017.
Από ό,τι καταλαβαίνουμε, κάθε εργαστήρι είναι διαφορετικό και πρωτότυπο και κάθε συλλογή κειμένων έχει τη δική της ιστορία. Πώς γεννήθηκε ο 4ος συλλογικός σας τόμος με τίτλο «Καθημερινοί άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες», με τον πολύ ωραίο πίνακα του Σερραίου ζωγράφου Παύλου Μυστακίδη, που κυκλοφόρησε τον Μάρτη;
Οι «Συνήθεις άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες» γεννήθηκαν στο περσινό μας εργαστήρι με τίτλο «Από τον Άνθρωπο-Εγώ στον Ήρωα-Άνθρωπο». Το εργαστήρι αυτό είχε στόχο τη διερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής και την κατανόηση συμπεριφορών και στάσεων. Ήταν εξαιρετικό! Μάθαμε πολλά για τον εαυτό μας και τους άλλους. Κάποια από τα κείμενα παρουσιάστηκαν πέρυσι από τους Σερραίους ηθοποιούς Αστέρη Πολυχρονίδη και Χριστίνα Αναγνώστου, σε μουσική επένδυση Γιώργου Ανδρέου, στην εκδήλωση για τη Γιορτή της Μητέρας που διοργανώθηκε από τη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυριών «ΕΜΜΕΛΕΙΑ». Κάποια άλλα ανέβηκαν στη σκηνή τον Μάρτη, από την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του Συλλόγου Βλάχων Ηράκλειας, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μεντίζη.
Σε έχουμε συναντήσει επίσης ως εμψυχώτρια στο 1ο Φεστιβάλ Παραμυθίας. Τι εργαστήρι κάνατε εκεί;
Στο Φεστιβάλ Παραμυθίας δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο από ένα εργαστήρι συγγραφής παραμυθιού, μετά από πρόσκληση της υπέροχης καλλιτεχνικής ομάδας «Παραμυθολαλίτσες». Ήταν από τα πιο ενδιαφέροντα εργαστήρια, γιατί συμμετείχαν νέοι συγγραφείς παραμυθιών και άνθρωποι που έχουν μεράκι να γράψουν ένα παραμύθι. Το συγκεκριμένο εργαστήρι πραγματοποιήθηκε στον χώρο της ΕΜΜΕΛΕΙΑΣ.
Οργανώνεις εργαστήρια και στη Γαλλία, σε γαλλόφωνο κοινό. Γιατί οι Γάλλοι να επιλέξουν μια Ελληνίδα εμψυχώτρια;
Σωστή ερώτηση. Και εγώ έχω αναρωτηθεί πολλές φορές. Η απάντηση είναι ότι, όπως προείπα, τα εργαστήρια, πέρα από χώρος εκμάθησης και εξάσκησης πάνω στις τεχνικές της συγγραφής, είναι ένας χώρος αλληλεπίδρασης και ανταλλαγής. Οι Γάλλοι αγαπούν πολύ την αρχαία ελληνική γραμματεία, έτσι τους ενδιαφέρουν εργαστήρια που είναι εμπνευσμένα από την Αντιγόνη, την Ηλέκτρα, τον Ηρακλή, την Οδύσσεια. Στη Γαλλία, επίσης, εδώ και έναν χρόνο, έχω μια άλλη μοναδική συνεργασία με τον Σύλλογο «Au fil des Femmes» στην πόλη Angoulème, όπου στην ομάδα γραφής συμμετέχουν γυναίκες από όλο τον κόσμο. Εδώ, ο στόχος είναι η ενθάρρυνση της έκφρασης συναισθημάτων και εμπειριών και η αποτύπωσή τους στο χαρτί. Μια μεγάλη πρόκληση ανάδειξης της δύναμης των τεχνικών της δημιουργικής γραφής. Αυτό το συγγραφικό σχέδιο είναι σε εξέλιξη και είμαι πολύ αισιόδοξη για το αποτέλεσμα.
Το 2023 κυκλοφόρησε το βιβλίο σου «Ας γράψουμε παρέα. Πρακτικές και τεχνικές της συγγραφής» με 190 ασκήσεις δημιουργικής γραφής, αποσπάσματα από λογοτεχνικά κείμενα και βασικές θεωρητικές γνώσεις πάνω στη συγγραφή. Πώς προέκυψε αυτό το βιβλίο;
Όπως προανέφερα, υπάρχει ένας πυρήνας δημιουργικών ανθρώπων, συνοδοιπόρων και φίλων, οι οποίοι συμμετέχουν στα εργαστήρια εδώ και χρόνια και πειραματίζονται μαζί μου πάνω σε τεχνικές συγγραφής και προτάσεις δημιουργικής γραφής. Από αυτά τα εργαστήρια προέκυψε ένα πολύτιμο υλικό για νέους συγγραφείς και εκπαιδευτικούς το οποίο θέλησα να μοιραστώ με αυτούς που αγαπούν τη λογοτεχνία και τη συγγραφή.
Ποιο εργαστήρι από όλα όσα πραγματοποίησες ήταν το πιο ιδιαίτερο, το πιο σύνθετο;
Όλα τα εργαστήρια είναι απαιτητικά και ενδιαφέροντα. Απαιτούν στοχοθεσία, πρωτοτυπία, έρευνα, φαντασία, γνώσεις και… ρίσκο! Λατρεύω τα εργαστήρια που έχουν μεγάλη διάρκεια, γιατί εκεί μπορείς να βιώσεις τη γέννηση μιας ιστορίας, μάλλον πολλών παράλληλων ιστοριών, να νιώσεις σαν ένας μικρός θεός που κρατάει στα χέρια του τη μοίρα των ηρώων… Οι συμμετέχοντες παθιάζονται και μαζί μ΄ αυτούς παθιάζομαι και εγώ. Φανταστείτε ότι δέκα συγγραφείς σημαίνει δέκα διαφορετικοί ήρωες, δέκα διαφορετικές ιστορίες με δεκάδες επιλογές ο καθένας. Ατέλειωτες ασκήσεις δημιουργικότητας! Θα ήθελα επίσης να κάνω αναφορά σε ένα τελείως διαφορετικό, πειραματικό εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής, είκοσι δίωρων μαθημάτων, που υλοποιήθηκε για μέλη του Συλλόγου ΣΟΦΨΥ (Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την ψυχική υγεία) σε διάστημα έξι μηνών (Σεπτέμβρης 2023-Φεβρουάριος 2024). Ήταν ένα μεγάλο στοίχημα το οποίο θεωρώ ότι κερδήθηκε χάρη στη θετική ανταπόκριση των συμμετεχόντων και το υλικό που προέκυψε. Σ’ αυτό το εργαστήρι γεννήθηκε μια συνεργατική ιστορία, με ηρωίδα την Κάρμεν, μια γυναίκα που καταφέρνει να ξεπεράσει τις αναποδιές της ζωής και τις φοβίες της και να κάνει μια νέα αρχή.
Τελευταία έχουν γίνει «της μόδας» τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Για ποιον λόγο θεωρείς ότι συμβαίνει αυτό;
Δεν θα μιλούσα για μόδα, θα μιλούσα για βαθιά ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει τον εαυτό του, να κατανοήσει τους άλλους, να επικοινωνήσει ουσιαστικά με άλλους, να δημιουργήσει, να απελευθερωθεί, να σκεφτεί, να ελπίσει… Αν όμως θέλουμε να μιλήσουμε για μόδα, θα πω ότι η μόδα των εργαστηρίων άργησε να έρθει στην Ελλάδα τουλάχιστον μια τριαντακονταετία. Τα πρώτα εργαστήρια τα παρακολούθησα στο Παρίσι πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου και ενθουσιάστηκα! Ήταν τότε που πήρα την απόφαση να μοιραστώ αυτή την πολύτιμη για μένα εμπειρία με άλλους ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη, τη λογοτεχνία και τον πειραματισμό. Ήταν ευλογία που βρέθηκαν οι πρώτοι μαθητές –φίλοι κυρίως–, με εμπιστευτήκαν και έτσι ξεκινήσαμε όλοι μαζί ένα γοητευτικό ταξίδι που δεν σταμάτησε ούτε μέρα από τότε.
Βοηθούν όντως τα μαθήματα δημιουργικής γραφής στη συγγραφή; Τι θα πρότεινες σε έναν νέο λογοτέχνη;
Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία. Αν είχα παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής πριν γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα, θα είχα γλιτώσει πολύ χρόνο και ταλαιπωρία και σίγουρα θα ήταν αρτιότερο ως προς τη δομή. Ναι, ανεπιφύλακτα θα πω ότι βοηθούν. Η γραφή όπως και κάθε τέχνη έχει κανόνες. Αυτούς τους κανόνες πρέπει να τους γνωρίζει ο νέος συγγραφέας, αλλά όχι μόνο θεωρητικά, απαιτείται βιωματική μάθηση, πειραματισμός. Επιπλέον, ένα σημαντικό δώρο των εργαστήριων είναι η ύπαρξη των «ιδανικών αναγνωστών», που με τις παρατηρήσεις και τα εποικοδομητικά τους σχόλια βοηθούν τον συγγραφέα να εξελίξει το κείμενό του, να το κάνει πιο δυνατό. Θα πρότεινα στους νέους συγγραφείς να επιλέξουν ένα εργαστήρι βιωματικό και όχι θεωρητικό, να εμπιστευτούν την ομάδα και τον εμψυχωτή, να κάνουν τα πρώτα τους βήματα και μετά, μόλις νιώσουν τι σημαίνει «λογοτεχνικό κείμενο», να πετάξουν με τα δικά τους φτερά σε όποιους ουρανούς θέλουν.
Έχουμε στις Σέρρες αρκετούς «λογοτέχνες»; Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση των Σερραίων με τη λογοτεχνία;
Στην πόλη μας έχουμε αξιόλογους συγγραφείς και χαίρομαι γι’ αυτό. Το συγγραφικό έργο του καθενός είναι μοναδικό, όπως εξάλλου και ο καθένας μας είναι μοναδικός. Έτσι, πιστεύω ότι ο καθένας με τη μοναδικότητα του ταλέντου του συμβάλλει ώστε να δημιουργηθεί ένας πολύτιμο πνευματικό σύμπαν που μόνο καλό έχει να προσφέρει σε όλους εμάς.
Πες μας δυο λόγια για τη Λέσχη φίλων δημιουργικής γραφής; Ποιοι μπορούν να γίνουν μέλη της; Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής της;
Η διαδικτυακή Λέσχη φίλων δημιουργικής γραφής «ΓραφΕπιβάτες» δημιουργήθηκε για να προσφέρει ένα φιλικό περιβάλλον σε αυτούς που αγαπούν τη λογοτεχνία και τη συγγραφή. Προτείνονται κάποιες απλές ασκήσεις δημιουργικής γραφής, αναρτώνται κάποια ενδιαφέροντα άρθρα σχετικά με συγγραφείς, λογοτεχνικά βιβλία, λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Επίσης, καθιερώσαμε τις «Διαδικτυακές συνομιλίες με αγαπημένο συγγραφέα» μια φορά τον μήνα, όπου ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει και να συζητήσει με τον καλεσμένο μας. Ήδη έχουν φιλοξενηθεί στη Λέσχη μας οι αγαπημένοι συγγραφείς Βαγγέλης Νάστος, Φανή Κεχαγιά, Έλενα Χουσνή και Παναγιώτης Γκούβερης.
Σχέδια για το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι τα επόμενα χρόνια του εργαστηρίου;
Για μένα τα εργαστήρια είναι κομμάτι της ζωής μου. Κάποιες φορές νιώθω ότι γίνομαι γραφική με το να μιλάω με τόσο πάθος γι’ αυτά. Όσο μπορώ, θέλω να μεταφέρω την εμπειρία μου σε νέα παιδιά αλλά και σε «ασυμβίβαστους» ενήλικες με νεανική διάθεση. Όπως λέει ο φιλόσοφος Λούντβιχ Βιτγκενστάιν «Τα όρια της γλώσσας μας καθορίζουν τα όρια του κόσμου μας». Αν δεν καλλιεργήσουμε την ελληνική γλώσσα και τη φαντασία των παιδιών μας, είναι σαν να τα καταδικάζουμε σε έναν κόσμο με στενά όρια, με όρια που κάποιοι άλλοι θα βάζουν γι’ αυτά. Κάποιες φορές φαντάζομαι την πόλη μας να είναι ένα μεγάλο εργαστήρι δημιουργικής γραφής, μια πόλη πρότυπο δημιουργικότητας. Απίθανο; Ίσως, αλλά φτάνει πια με τις δυστοπίες… Δεν μας βοηθάνε να ζήσουμε όπως μας αξίζει. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που συνάντησα μέσα στα εργαστήρια δημιουργικής γραφής για την εμπιστοσύνη τους και τις πολύτιμες συγγραφικές εμπειρίες που μοιραστήκαμε αυτά τα χρόνια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και το Ser-Free για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και τη φιλοξενία!
Από τις Εκδόσεις Αποστακτήριο κυκλοφορεί ο τέταρτος συλλογικός τόμος «Καθημερινοί άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες» με διηγήματα των μαθητών του εργαστηρίου. Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι του Σερραίου ζωγράφου Παύλου Μυστακίδη. Η παρουσίαση θα γίνει την Τετάρτη 22 Μαΐου στην ΕΜΜΕΛΕΙΑ.
Who–is–who
Η Αντωνία Θεοχαρίδου είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας και εμψυχώτρια εργαστηρίων δημιουργικής γραφής με Master 2 στη Δημιουργική Γραφή. Διοργανώνει εργαστήρια δημιουργικής γραφής για παιδιά και ενήλικες σε συνεργασία με σχολεία και φορείς της πόλης μας. Στο συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται θεατρικά κείμενα, μυθιστορήματα, παραμύθια, ιστορικές μελέτες, μεταφράσεις, κάποια εκ των οποίων έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Επίσης, έχει κάνει τη λογοτεχνική επιμέλεια των τεσσάρων συλλογικών τόμων διηγημάτων που γεννήθηκαν στα εργαστήρια «Λέξεις και σκέψεις» των οποίων είναι η εμψυχώτρια.
* Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.65, Μάιος 2024
