Το καλοκαίρι συνήθως κάνουμε μια μικρή ανάπαυλα και σχεδιάζουμε αυτά που θα γίνουν μόλις γυρίσουμε από τις διακοπές. Πράγματα που προετοιμάζουμε ίσως για καιρό αδρανούν μέσα στη θερινή «ραστώνη», αλλά μένουν στο μυαλό μας για το φθινόπωρο, όταν η πόλη πάρει πάλι τον ρυθμό της. Κάτι τέτοιο θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ με τους φίλους αναγνώστες του Ser-Free…
Θα σας μιλήσω λοιπόν για κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά στο ξεκίνημα του και που -πιστεύω- ότι θα ικανοποιήσει πολύ περισσότερους, όταν θα πραγματοποιηθεί.
Η αρχή έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν επισκέφτηκα τη διευθύντρια της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης, την κ.Βάσω Μπουτζή, στο γραφείο της. Δεν είχα τίποτε άλλο στο μυαλό μου παρά μια ιδέα, που μου είχε «κολλήσει» από το περασμένο καλοκαίρι και όλο την ανέβαλλα. Πήγα εκεί σαν Σερραία, αλλά και σαν συγγενής της πανελλήνια γνωστής συγγραφέως παιδικών και νεανικών βιβλίων Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου και περιέγραψα με λίγα λόγια το αίτημά μου: να δοθεί τιμητικά το όνομά της στο παιδικό τμήμα της Βιβλιοθήκης.
Και να γιατί… Πίστευα και πιστεύω ότι είναι μια απλή, αλλά σημαντική κίνηση απόδοσης τιμής από τη γενέθλια πόλη του πατέρα της προς την αγαπημένη συγγραφέα τόσων και τόσων παιδιών. Τα έργα της βρίσκονται τις τελευταίες δεκαετίες σχεδόν σε κάθε παιδικό δωμάτιο. Το βιβλίο της «Σπίτι για πέντε» διασκευάστηκε για την τηλεόραση και προβλήθηκε σαν σειρά το 1991 από το MEGA. Αποσπάσματα από βιβλία της βρίσκονται στα βιβλία γυμνασίου και δημοτικού. Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω για το πλουσιότατο έργο της… Φτάνει μόνο ν’ αναφέρω τα 73 (!) βιβλία που έγραψε, τις αμέτρητες παρουσιάσεις σε σχολεία, όταν, ακούραστα και με μοναδική αμεσότητα, επικοινωνούσε με παιδιά σε όλη την Ελλάδα, τις μεταφράσεις του έργου της σε πολλές γλώσσες και, τέλος, τα πολλά και σημαντικά βραβεία που έχει λάβει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Πήγα εκεί σαν Σερραία, αλλά και σαν συγγενής της πανελλήνια γνωστής συγγραφέως παιδικών και νεανικών βιβλίων Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου και περιέγραψα με λίγα λόγια το αίτημά μου: να δοθεί τιμητικά το όνομά της στο παιδικό τμήμα της Βιβλιοθήκης.
Η θεία μου, η Λότη, δεν έζησε βέβαια ποτέ στις Σέρρες… Ωστόσο, επισκέφτηκε την πόλη πολλές φορές και την αγαπούσε ιδιαίτερα. Οι Σέρρες ήταν πατρίδα του πατέρα της, του αείμνηστου Νατάλη Πέτροβιτς, δραστήριου μέλους ενός ιστορικού σωματείου, της Εταιρείας Σερρών Μελενίκου. Η «Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Σερρών Μελενίκου», όπως ονομαζόταν, ιδρύθηκε το 1952 στην Αθήνα από Σερραίους με ιδιαίτερο νοιάξιμο για την ιστορία του τόπου μας. Ανάμεσά τους οι Πέτρος Πέννας, Ν. Πέτροβιτς, Δημ Χόνδρος, Ουμβέρτος Αργυρός και πολλοί άλλοι, που με κόπο και πολλή προσωπική εργασία εξέδιδαν για χρόνια τα «Σερραϊκά χρονικά» – μια περιοδική έκδοση με σπουδαία, ιστορικά και λαογραφικά θέματα. Κάποια από αυτά τα ονόματα των μελών της Εταιρείας βρίσκονται τώρα σαν ονόματα δρόμων της πόλης μας και έτσι… ξανακατοικούν στη γενέθλια πόλη.
Κάποιος θα πει «πολλές πληροφορίες» για όλα αυτά που προσπάθησα να χωρέσω εδώ σε λίγες παραγράφους. Είναι όμως οι ζωές και η προσφορά ανθρώπων που έζησαν μακριά από «τα Σέρρας», αλλά μίλησαν για την πόλη μας και ερεύνησαν γι’ αυτήν…
Και, για να συνεχίσω την ιστορία, η πρόταση που έκανα τότε καθυστέρησε λόγω αλλαγής του προέδρου και του συμβουλίου της Βιβλιοθήκης, αλλά τελικά έγινε ομόφωνα αποδεκτή και άνοιξε ο δρόμος για την πραγματοποίησή της. Έτσι, σε απόλυτη συνεργασία με την κ.Σύλια Ζέττα, τη νέα πρόεδρο, ελπίζω ότι θα οργανωθεί η ονοματοδοσία της Παιδικής Βιβλιοθήκης σύντομα, μετά το καλοκαίρι, και το μικρό προσωπικό χρέος μαζί με τη συνολική πνευματική οφειλή της πόλης θα εκπληρωθεί.
Για την Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου :
http://www.i-read.i-teen.gr/author/loti-petrobits-androytsopoyloy
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.70, Ιούλιος 2025)
