Τίτλοι τέλους για το Βιντεόραμα!
Ακόμα ένα ιστορικό βίντεο κλαμπ έκλεισε!
Απογευματάκι Τετάρτης, τέλη του Νοέμβρη, έξω ψιλοβρέχει κι εγώ προσπαθώ να πνίξω τη νοσταλγία μου για τη χρυσή εποχή των βίντεο κλαμπ και των dvd και να κάνω ψύχραιμες ερωτήσεις στη Δήμητρα Κουρίδου, την υπεύθυνη του αγαπημένου βίντεο κλαμπ Βιντεόραμα, το οποίο μόλις έκλεισε για πάντα. Τι σημαίνει για εμάς τους θεατές/σινεφίλ το ότι κλείνουν τα βίντεο κλαμπ; Ποια είναι η επόμενη μέρα στον τρόπο που βλέπουμε ταινίες; (Επίσης: τι είδους ταινίες βλέπουμε οι Σερραίοι; Μαλώνουμε όταν διαλέγουμε; Ποιες ταινίες έχουμε νοικιάσει περισσότερες φορές;)
Συνέντευξη: Χρυσάνθη Ιακώβου / Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου
Για ποιον λόγο κλείνει το Βιντεόραμα;
Οι εταιρείες δεν βγάζουν πλέον τις ταινίες σε dvd, θα τις κυκλοφορούν σε πλατφόρμες, σε συνδρομητικά κανάλια και σε δικά τους κανάλια. Δεν ήταν κάτι ξαφνικό, το περιμέναμε με την κατάσταση που επικρατεί στον κινηματογράφο και στη βιομηχανία του σινεμά.
Ποια είναι η άποψή σου για αυτό; Είναι η επόμενη μέρα του τρόπου που βλέπουμε ταινίες;
Είναι μια φυσική εξέλιξη λόγω του διαδικτύου, η οποία επισπεύστηκε και από τα απανωτά λόκνταουν. Είναι τρομερή ευκολία ο νέος τρόπος, απλώς χάνεται η ανθρώπινη επαφή, το να συζητήσεις για την ταινία πριν και μετά την ενοικίαση…
Η αγάπη του κοινού προς τον κινηματογράφο όμως παραμένει η ίδια;
Όχι. Την τελευταία πενταετία έχει μειωθεί πολύ. Ίσως να φταίει και το οικονομικό. Σήμερα όλα είναι ψηφιακά, δεν είναι πλέον γεγονός το ότι βγαίνει μια ταινία. Τώρα μπορείς να δεις σε μια πλατφόρμα μια ταινία που την προηγούμενη βδομάδα παιζόταν στο σινεμά. Χάνεται η μαγεία τού να περιμένεις.
Τι περιστατικά θυμάσαι από τα καλά χρόνια;
Θυμάμαι να περιμένουμε μέχρι αργά το βράδυ να φτάσει μια καινούργια ταινία και ο κόσμος να περιμένει για να την πάρει. Αυτό που είχε συμβεί με την «Πολίτικη Κουζίνα», για παράδειγμα, ήταν μαγικό. Είχαμε ουρά μέχρι έξω στο πεζοδρόμιο στις δώδεκα το βράδυ! Τότε μάλιστα υπήρχε και… «ανταγωνισμός» με τα άλλα βίντεο κλαμπ, για το ποιο θα προλάβει να φέρει πρώτο μια νέα ταινία!
Ποιες ταινίες έχουν νοικιαστεί περισσότερες φορές;
Το «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ», η τριλογία «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», τα «Χόμπιτ», το «Χάρι Πότερ». Το «Μόνος στο σπίτι» είναι επίσης μια ταινία που δεν τη βρίσκεις ανοίκιαστη σχεδόν ποτέ!
Γενικά, τι βλέπουν οι Σερραίοι;
Εύκολες ταινίες, δράσης, φαντασίας, με σούπερ ήρωες… Τα τελευταία χρόνια μόνο είχαν στραφεί σε πιο σινεφίλ επιλογές.
«ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ»
Σειρές νοίκιαζαν;
Χαμός γινόταν. Τα «Φιλαράκια» ήταν η σειρά που δεν σταμάτησε ποτέ να νοικιάζεται. Πάντα υπήρχε έστω και ένα dvd νοικιασμένο. Το «Sex and the city» επίσης.
Τσακώνονταν για τις ταινίες;
Τα ζευγάρια, ειδικά τα φρέσκα, ναι. Οι παρέες ήταν πιο χαλαρές.
Οι περισσότεροι που έρχονταν εδώ ήξεραν ποια ταινία θα έπαιρναν;
Πολλοί ήξεραν. Αλλά ήταν πάρα πολλοί και αυτοί που ήθελαν εσύ να τους προτείνεις. Το πιο κοινό που ακούγαμε ήταν: «Θέλω μια πολύ καλή ταινία». «Τι είδους ταινία;» «Ό,τι θες εσύ».
Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου από αυτήν τη δουλειά;
Ένιωθα ότι ήμουν δικός τους άνθρωπος. Για τους φοιτητές, όταν είχαν εξεταστική, ήμουν αυτή που τους πρότεινε κάτι ανάλαφρο και τους χαλάρωνε. Πολλοί μας ζητούσαν ταινίες ανάλογα με το τι τους είχε συμβεί, για παράδειγμα έλεγε ο άλλος «Χώρισα, δώσε μου κάτι να νιώσω καλά» ή «Θα κάνω μια εγχείρηση και πρέπει να μείνω στο σπίτι, δώσε μου πέντε καλές ταινίες». Αυτό ήταν το μαγικό με τον κόσμο, αυτή η οικειότητα. Ήταν σαν να συμμετείχες κι εσύ στον τρόπο διασκέδασης του άλλου.
Τα πιο… παράξενα περιστατικά;
Μια φορά ήρθε κάποιος και μας παραπονέθηκε επειδή τον έγραψαν για παράνομο παρκάρισμα όσο ήταν στο μαγαζί μας! Υπήρξαν κάποιες φορές εντάσεις με κάποιους που δεν έβρισκαν την ταινία που ήθελαν και έλεγαν πως δεν τους εξυπηρετούσαμε. Και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που δεν μας επέστρεψαν ποτέ την ταινία που νοίκιασαν! Και είναι αρκετοί αυτοί!
Είναι το τέλος μιας εποχής; Τι σημαίνει το κλείσιμο ενός μεγάλου βίντεο κλαμπ;
Πρέπει να ξέρεις πότε να φεύγεις. Νομίζω ότι κλείνει πολύ όμορφα και θα αφήσει καλές αναμνήσεις σε όλους. Αυτή είναι η τάση της εποχής. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να κρατήσεις ανοιχτή την επιχείρηση, ούτε συναισθηματικά ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά.
Τι θα σου λείψει πιο πολύ;
Η επαφή με τον κόσμο. Αυτού του είδους η επαφή δεν μπορεί να γίνει σε κάποιο άλλο είδος επιχείρησης. Εδώ μας ανοίγονταν οι άνθρωποι, γιατί τους βοηθούσαμε να διασκεδάσουν. Γενικά θα μου λείψει αυτή η δουλειά, γιατί αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο. Ήταν είκοσι χρόνια από τη ζωή μου! Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους για όλα αυτά που ζήσαμε εδώ, μόνο μαγικές στιγμές. Να συνεχίσουν όλοι να βλέπουν κινηματογράφο και καλές ταινίες!
Η δική σου αγαπημένη ταινία;
Το «Όσα παίρνει ο άνεμος». Και όπως λέει και η Σκάρλετ: «Αύριο είναι μια καινούργια μέρα»!
(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.61, Δεκέμβριος 2022)
