Σκέφτομαι πόσο γρήγορα ταξίδεψε ο χρόνος
σκέφτομαι πώς περίσσεψε στον κόσμο μέγας πόνος
Σαν χθες πανηγυρίζαμε για το είκοσι τρία
κι αν του ζητήσαμε αρκετά απόκριση καμία
Λέω εφέτος το έθιμο και πάλι να τηρήσω
με έναν απολογισμό να το ξεπροβοδίσω
Αναπολώ στη σκέψη μου τον πρώτο τον Γενάρη
που του κρεμάσαμε στ’ αυτιά πολλών σειρών ευχάρι
Πώς τον εκανακέψαμε να είναι ευτυχισμένος
κι αυτός ωσάν αντίδωρο να μας χαρίσει σθένος
Ψάχνω λοιπόν στο ίντερνετ να δω τα γεγονότα
αν ξεχωρίζει απ’ το κακό γλυκιά όμορφη νότα
Αρνητικά τα πιο πολλά, ψάχνω καλό να εύρω
την ήττα βλέπω Τσιτσιπά στο τένις απ’ τον Σέρβο
Περίμενα απ’ το άθλημα λίγη χαρά να βρούμε
μόνο με τα δυσάρεστα ωιμέ πώς να τραφούμε
Κλαίμε, βογκάμε, πάσχουμε σε όλον τον πλανήτη
ίδια στραβά στη χώρα μας από Βορρά ως Κρήτη
Φεύγω γυρεύω το καλό να βρω μες στο Φλεβάρη
μα με τον πρώτο στο κακό είναι κι αυτός ζευγάρι
Είναι χιλιάδες οι νεκροί Τουρκία και Συρία
ατέλειωτος ο πόλεμος κι εκεί στην Ουκρανία
Σπεύδω με απογοήτευση να ψάξω και το Μάρτη
τον επονομαζόμενο στη χώρα μας ως Γδάρτη
Και τρέμω με τις θύμησες για το μεγάλο πένθος
τρένο στα Τέμπη κάηκε, θρηνεί όλο το έθνος
Πιάστηκε η καρδούλα μου, η θλίψη μου μεγάλη
δυο χρόνια επιμήκυνση για σύνταξη οι Γάλλοι
Άσχημα προμηνύονται και για εδώ τα νέα
να φέρνετε εμείς θέλουμε και όλα τα ωραία
Πρόνοια, χρήμα, ασφάλεια, μέριμνα για τους γέρους
σχολειά, υγεία, κτίρια και διακοπές του θέρους
Μακάρι και χειμερινές για όποιον επιλέξει
αγέρι ευρωπαϊκό στη χώρα μας να τρέξει
Έφτασα με το ψάξιμο και στον ξανθό Απρίλη
διαβάζω νέα ακούραστα, πλησίασε το δείλι
Δε σκιάζομαι, είμαι πρόθυμη να κάνω και νυχτέρι
κι ας ο Μορφέας μου έστησε από νωρίς καρτέρι
Είν’ ο Απρίλης νόστιμος, με τα πολλά λουλούδια
γλυκός και μοσχομυριστός, του κάνουμε τραγούδια
Εγώ για σούβλα προτιμώ μόνο το κατσικάκι
και μαγειρίτσα πάντοτε δίχως το αντεράκι
Αν και συγκινηθήκαμε με του Χριστού τα Πάθη
ο κόσμος όλος τίποτε δεν έχει ακόμα μάθει
Εμείς κι αν προσευχόμαστε για ειρήνη στ’ όνομά του
χιλιάδες είναι θύματα του δολερού θανάτου
Ατέλειωτος εμφύλιος στην άμοιρη Συρία
στην Αφρική με το Σουδάν, βόρεια Ουκρανία
Κάθε γωνιά αφανισμός, ο πόλεμος βρυχάται
η αγαθή συνείδηση ως πότε θα κοιμάται;
Είναι πολλά τα θύματα σ’ όλη την οικουμένη
και η ζωή μας δυστυχώς στάσιμη παραμένει
Πολλά και μαύρα βάσανα έχουμε στο μυαλό μας
τι κάνουν οι πολιτικοί, δεν ψάχνουν το καλό μας;
Μπήκε κι ο Μάης λάμποντας, γιορτάζουν οι εργάτες
αγώνας, διεκδίκηση πήραν φωτιά οι στράτες
Και μήπως κάτι άλλαξε απ’ το μεγάλο χάλι;
στις εκλογές νικήτρια η αποχή και πάλι
Διπλές εφέτος εκλογές είχαμε στην Ελλάδα
αποζητάμε μάταια ελπίδας χαραμάδα
Με την ελπίδα μπόλικη, με τούτα και με κείνα
ψάχνοντας για διέξοδο τον βγάλαμε το μήνα
Ούτε που καταλάβαμε, κατέφθασε το θέρος
μας βρήκε ανυπόμονους ξανά στο ίδιο μέρος
Κι ήρθε ο Ιούνης χαρωπός, ντυμένος καλοκαίρι
κρατώντας φρούτα ζουμερά, γεμάτο το πανέρι
Σκορπίζει ο ήλιος θάνατο, αβάσταχτη η θέρμη
νεκροί πολλοί στο Μέξικο ψηθήκανε οι έρμοι
Πνιγήκανε στο Πακιστάν, νεκροί απ’ τις πλημμύρες
κι Ανατολή και Δυτικά είναι κοινές οι μοίρες
Τι θέλω πια και ψάχνομαι, μαύρισε η ψυχή μου
Ιούλης μα τη θάλασσα δεν είδε το κορμί μου
Ας όψονται οι εκλογές, έχουμε νέα κάλπη
τη Σιντική οργώσαμε όλη απ’ άκρη σ’ άκρη
Είναι πολλά τον Αύγουστο που ’χω για να λυπάμαι
ένα κρατώ αλησμόνητο να ’χω να το θυμάμαι
Ένας τυπάς απίστευτος, τον ξέρετε ο Μίλτος
μας έκανε περήφανους πήρε χρυσό στο μήκος
Ουπς ήρθε το φθινόπωρο, μας βρήκε ο πιο γλυκός του
είναι πολλές οι χάρες του και λαμπερό το φως του
Σεπτέμβρη καλώς όρισες, σαν τι κρατάς για δώρα
μη θα σημάνει ανάπτυξη και πλούτος για τη χώρα;
Αχ πάλι ονειρεύομαι καλύτερες ημέρες
να ’ναι πολλές οι δροσερές, λιγότερες οι ξέρες
Θέλω όλα ν’ αλλάξουνε, να γίνουν όλα στάχτη
κουράστηκα με την ψευτιά, έχω μεγάλο άχτι
Οκτώβριος κατέφθασε, κρατάει και χαμπέρι
βγάλαμε νέο δήμαρχο και στα δικά μας μέρη
Μεγάλη ικανοποίηση ξυπνά ξανά η ελπίδα
να φωτιστεί η Σιντική με ανάπτυξης αχτίδα
Μπαίνει Νοέμβρης, η χαρά είναι πολύ μεγάλη
και κάθε δευτερόλεπτο περνά αγάλι – αγάλι
Ημέρες τρεις θα αντηχούν στη Σέρρες όλη στίχοι
το φεστιβάλ της ποίησης για το νομό είναι τύχη
Δεκέμβρης, χωριζόμαστε με άλλον έναν χρόνο
κάποιες χαρές μάς έδωσε, δεν είχε θλίψεις μόνο
Μας γέλασε, μας φόρτωσε χιλιάδες αναμνήσεις
στιγμές για πάντα, πρόθυμα στη μνήμη να κρατήσεις
Αλήθεια γίναμε σοφοί, και γλύκανε το βλέμμα
μίκρυνε ο εγωισμός, μειώθηκε το ψέμα;
Λέω πως κάποιο μάθημα θα πήραμε και φέτος
κάτι θα διδαχτήκαμε ακόμα ένα έτος
Τον άνθρωπο ως άνθρωπο μάθαμε ν’ αγαπάμε
τον χρόνο να στραγγίζουμε, στιγμές να μη σκορπάμε
Να πολεμάμε όλοι μαζί παντού την αδικία
μαζί να προστατεύουμε της φύσης τη μαγεία…
Να πάψουμε να είμαστε μονάχα μία μάζα
όλοι να υψώσουμε φωνή για τα παιδιά στη Γάζα
Κι έφτασε τέλος της χρονιάς με φονικό στην Πράγα
σκέφτομαι πως κινούμαστε στης κόλασης τη ράγα
φαίνεται αναπόδραστη πια η κακότητά μας
πικρή και ανεξήγητη και η μωρότητά μας
Στο παραπέντε γράφονται ετούτες οι αράδες
κουζίνες παίρνουνε φωτιά, μεγαλουργούν κυράδες
Και σιγομουρμουρίζοντας τραγούδια του Βασίλη
ένα «γιατί Χριστούγεννα;» κρέμεται από τα χείλη
Κι ένα τραγούδι ακούγεται «Από βορρά ως το νότο»
ο θάνατος του άρχοντα τρανό έκανε κρότο
Αχόρταστος ο θάνατος, αρπάζει με μανία
Πέμπτη στερνή μας στέρησε, έφυγε η Μαρία
Ποιήτρια, η Λαϊνά, ορφάνεψαν οι στίχοι
καλό ταξίδι στα ψηλά θα γράφουνε οι τοίχοι
Αχ λίγες μείνανε στιγμές, φεύγει ο παλιός και πάει
να γελαστός ο νιούτσικος, τόπος δε μας χωράει
Ας τον εκαλοπιάσουμε κι αυτόν τον νέο χρόνο
να ’ναι καλός, να ’ναι γλυκός, ζωή να έχει μόνο
Και δίνουμε υπόσχεση άνθρωποι να γενούμε
ελπίζοντας κατάβαθα ψεύτες μην ξαναβγούμε
Σας ζάλισα για τα καλά, ήταν πολλοί οι λόγοι
για το εικοσιτέσσερα θα πάρω κομπολόγι
Να τος ήρθε κατέφθασε, τρέχω να τον φιλήσω
ν’ ανοίξω την αγκάλη μου, να τον προϋπαντήσω
Καλή χρονιά!
