Η μοναδική επιβεβαιωμένη πτώση μετεωρίτη στην Ελλάδα έγινε στην πόλη μας!
Ήταν Ιούνιος του 1818 όταν δύο Γερμανοί είδαν ένα φλεγόμενο αντικείμενο να πέφτει από τον ουρανό. Το αντικείμενο προσγειώθηκε κάπου έξω από το σημερινό Νεοχώρι και οι δύο Γερμανοί κατάφεραν μετά από μερικές μέρες να το εντοπίσουν. Θεώρησαν καλό να παραδώσουν την περίεργη πέτρα που βρήκαν στον Οθωμανό διοικητή της περιοχής, ο οποίος με τη σειρά του τη χάρισε στον Γερμανό γιατρό του. Αυτός την έδωσε στον Αυστριακό καθηγητή χημείας, Αντρέας Σέρερ.
Ο Σέρερ δώρισε τον μετεωρίτη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης το 1844 και εκεί παραμένει μέχρι και σήμερα, μαζί με άλλους 10.000 μετεωρίτες που έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Είναι ο μοναδικός μετεωρίτης που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα σε ελληνικό έδαφος και μάλιστα το Διεθνές Δελτίο Μετεωριτών του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου τον αναφέρει επίσημα ως μετεωρίτη ελληνικής καταγωγής!
Έχουν γίνει κατά καιρούς κι άλλες αναφορές για πτώση μετεωριτών στην Ελλάδα (στην περιοχή της Λάρισας το 1706, στη Θράκη το 452, στους Δελφούς και στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής), αλλά δεν έχουν επιβεβαιωθεί, καθώς δεν έχουν βρεθεί δείγματα. Γι’ αυτό χαρακτηρίζονται ως «αμφίβολοι» μετεωρίτες.
Ο μετεωρίτης Seres λοιπόν, όπως ονομάστηκε από τον τόπο στον οποίο βρέθηκε, εκτιμάται ότι είναι περίπου 4,56 δισεκατομμυρίων ετών, δηλαδή όσο περίπου χρονολογείται και η Γη. Είναι υπόλειμμα των πρώτων σταδίων της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος. Ανήκει στην κατηγορία των χονδριτών και είναι ένας από τους 67.000 μετεωρίτες που έχουν βρεθεί στον κόσμο. Συνήθως, οι μετεωρίτες είναι θραύσματα αστεροειδών, που κατάφεραν να περάσουν τη γήινη ατμόσφαιρα και να καταλήξουν στην επιφάνεια της Γης. Ο μετεωρίτης Seres χωρίζεται συνολικά σε τέσσερα κομμάτια, το μεγαλύτερο έχει βάρος 4,6 κιλά, το αμέσως επόμενο 1,3 κιλά, ενώ τα άλλα δυο ζυγίζουν 52 και 150 γραμμάρια.
Ο μετεωρίτης Seres επέστρεψε μια φορά στην Ελλάδα, το 2018, και εξετέθη για μερικές μέρες στο Μουσείο Ηρακλειδών στο Θησείο της Αθήνας.
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.57)
