Τα στερεότυπα των λέξεων και άλλες πολύχρωμες ιστορίες, της Γεσθημανής Μπερμπέρη

Σκέφτομαι να κατοχυρώσω τον τίτλο για το επόμενο βιβλίο μου. Είναι βέβαια λίγο μεγάλος, από την άλλη όμως είναι αρκετά περιεκτικός νομίζω και πάνω από όλα τρισδιάστατος.

Διαβάζω πως σε λίγες μέρες θα ανοίξει η ηλεκτρονική εφαρμογή για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού.

Αυτή η λέξη το πόσο με ταράζει δεν λέγεται. Μηχανογραφικό.

Και με ταράζει όχι τόσο για το προφανές, δηλαδή για το τρελό άγχος που έχουν παιδιά, γονείς, καθηγητές, παππούδες, γιαγιάδες και θείες ακόμα, για το πού θα περάσει το μονάκριβό τους τέκνο, όσο για τη μονοδιάστατη, άχρωμη, άοσμη, τετραγωνισμένη και μονόδρομη έννοιά της.

Μηχανογραφικό.

Πολύ σκληρή και άνοστη λέξη, για να σηματοδοτήσει το σπουδαίο και για να κηρύξει την έναρξη της φοιτητικής ζωής του μονάκριβου τέκνου της οικογενείας.

Μηχανογραφικό.

Απρόσωπη και κεκλεισμένων των θυρών λέξη. Γραφειοκρατική και στεναχωρημένη – και η ίδια, θα έλεγα, λαχταρά να απελευθερωθεί από τα δεσμά της και τη στενή ορθολογική σημασία της. Θέλει και αυτή να ζήσει το απροσδόκητο, λαχταρά να ταξιδέψει και να συλλέξει γνώσεις και εμπειρίες.

Μηχανογραφικό.

Στενεύει τα όρια ή μάλλον θέτει όρια και περιορισμούς. Αλίμονο αν ξεκινάει το ταξίδι της ζωής κάποιου μέσα σε περιορισμένα σύνορα. Πώς να πείσει αυτή η στεγνή λέξη το παιδί που διψάει και ανυπομονεί να γίνει όσα θέλει και όσα πάντα ονειρευόταν να γίνει πως θα τα καταφέρει.

Μη-χα-νο-γρα-φι-κό… Τη διαβάζω και δεν φαντάζομαι, μόνο βλέπω: γραφεία, γραβάτες, γκρίζους τοίχους, κουμπάκια, αριθμούς, σταμάτα, ξεκίνα, στυλό, χαρτί, μη γελάς, καλημέρα, καλησπέρα, σοβαρή, κράτα τους τύπους, σύστημα, κουρδισμένο, γρανάζι, τροχός, βίδα, μηχανή… μηχανή;;;

Όχι, όχι, λάθος λέξη βρήκαν για να σηματοδοτεί την έναρξη του σπουδαίου, του ονείρου, της λαχτάρας, του πρώτου πετάγματος, του κελαηδίσματος, του απρόσμενου, του κρατώ εγώ το κλειδί για να κατακτήσω τον κόσμο, του μονάκριβου τέκνου της οικογενείας.

Προτείνω από εδώ και πέρα τα μονάκριβα τέκνα, τα παιδιά που έχουν στις τσέπες και στην ψυχή τους την Άνοιξη, που κρατούν στις χούφτες τους πολύχρωμα και τρισδιάστατα όνειρα και έχουν προκλητικά σχέδια για τη ζωή τους, τα παιδιά αυτά που πιστεύουν στον εαυτό τους και που ελπίζουν πως μπορούν να γίνουν περισσότερο από ένα πράγματα, να συμπληρώνουν το…

…ΟΝΕΙΡΟΓΡΑΦΙΚΟ.

Ναι, ναι, νιώθω καλύτερα με αυτήν τη λέξη, το ίδιο και η φαντασία μου, εσείς τι λέτε; Κατοχυρώνεται;

(Δημοσιεύτηκε στο έντυπο Ser-Free, τ.60)

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

error: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή. Ευχαριστούμε.