Γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Σαββίδης:
“Στις 16/3/1941 το Νέο Πετρίτσι εκκενώθηκε από τον πληθυσμό του, που μεταφέρθηκε για λόγους ασφαλείας 20 χλμ Ν.Δ. στα χωριά Χείμαρρος και Τριάδα. Στο χωριό παρέμειναν μόνο δυνάμεις στρατού και πολιτοφυλακής. Το ίδιο συνέβη και με άλλα χωριά πλησίον των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενόψει της γερμανικής επίθεσης στην Ελλάδα και στη «Γραμμή Μεταξά» 22 μέρες αργότερα.
Οι κάτοικοι του χωριού δεν άφησαν πίσω τους με αγωνία μόνο τα σπίτια και τις περιουσίες τους, αλλά και πολλά αγαπημένα τους πρόσωπα που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των συνόρων. Στα οχυρά του ανατολικού Μπέλλες αλλά και στην προκάλυψη, με το δάχτυλο -κυριολεκτικά- στην σκανδάλη, περιμένοντας τη γερμανική επίθεση.
Ήταν κυρίως επίστρατοι, μεγάλης σχετικά ηλικίας από το Νέο Πετρίτσι, και άλλα χωριά της περιοχής μας, που κλήθηκαν να καλύψουν βασικές ανάγκες της άμυνας των συνόρων μια και μεγάλο μέρος της δύναμής των οχυρών είχε μεταφερθεί το προηγούμενο διάστημα στην Αλβανία για τις επιχειρήσεις κατά των Ιταλών.
Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των ΝεοΠετριτσιωτών που πολέμησαν τους Γερμανούς εισβολείς κατά την επίθεση στη «Γραμμή Μεταξά». Η γενιά εκείνη έχει εκλείψει χωρίς να φροντίσουμε οι νεότεροι να καταγράψουμε ονόματα και μαρτυρίες. Κάποιοι από αυτούς τραυματίστηκαν και έως το τέλος της ζωής τους, μιλούσαν με περηφάνεια για τον αγώνα τους.
Γνωρίζουμε όμως, από τα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού και μαρτυρίες συγχωριανών μας, τους ΝεοΠετριτσιώτες που έπεσαν όρθιοι, πολεμώντας τους Γερμανούς εισβολείς το 1941.
Ήταν άνθρωποι απλοί, βιοπαλαιστές, οικογενειάρχες που τους έλαχε να έρθουν αντιμέτωποι με τις σιδηρόφρακτες ναζιστικές ορδές. Μπορεί να τους κυρίευσε το ανθρώπινο συναίσθημα της αγωνίας, αλλά δεν δείλιασαν. Έμειναν εκεί στις κορυφές του Μπέλλες, στο Ιστίμπεη, στην Άσπρη Πέτρα, στο Τίπιτς, στο Ρουπέσκο κ.α.,
Σύμφωνα με τα επικαιροποιημένα στοιχεία, πρόκειται για τους :
– Δέλλιο Ι. Ιωάννη (30 ετών)
– Κυριακού Γ. Ηλία (29 ετών)
– Κωνσταντινίδη Γ. Σολομών (33 ετών)
– Μάστορα Ι. Θωμά (24 ετών)
– Μότσανο Λ. Στέργιο (36 ετών)
– Νίτση Μ. Ιωάννη (36 ετών)
– Παύλου Δ. Γεώργιο (39 ετών)
– Προφυλλίδη Ι. Ηλία (36 ετών)
– Ρίζο Β. Στέργιο (34 ετών)
– Σιούλη Α. Ιωάννη (37 ετών)
– Τσιφτσίνη Α. Δημήτριο (32 ετών)
Οι περισσότεροι από αυτούς άφησαν πίσω τους χήρες γυναίκες και ορφανά παιδιά, που επιβίωσαν δύσκολα τα επόμενα χρόνια της βουλγαρικής κατοχής αλλά και μετά την Απελευθέρωση το 1944.
Στην φωτογραφία δέκα από τους έντεκα ΝεοΠετριτσιώτες πεσόντες κατά τη “Μάχη των Οχυρών” στις 6-10/4/1941 και το λιτό μνημείο που στήθηκε το 2021 στην κεντρική πλατεία του χωριού, αφιερωμένο στη μνήμη τους.
